There is a shocking turnaround in today's Gospel. The people with whom Jesus grew up were assembled in the Nazareth synagogue. After they heard him read Sacred Scripture and give a one sentence homily "Today this Scripture has been fulfilled in your hearing" St. Luke tells us that "all spoke well of him and were AMAZED at the gracious words that came from his mouth." But that amazement soon turned into doubt and then into fury. — Fr. Roger J. Landry
The feasts of St. Blaise and St. Ansgar, which are ordinarily celebrated today, are superseded by the Sunday liturgy.
---
Sunday Readings
The first reading is taken from the book of Jeremiah (Jer 1:4-5, 17-19). Jeremiah is the second of the four great prophets of Israel; a contemporary of Zephaniah, Nahum, and Habakkuk. He was born in the last part of the reign of Manasseh, about 645 years before the birth of Jesus and almost a century after Isaiah. Today's reading comes from the prologue which gives an account of Jeremiah's calling. It is a dialog between Yahweh and Jeremiah.
The second reading, taken from the first letter of Paul to the Corinthians (1 Cor 12:31-13:13), continues last week's comparison of the Church to the human body. Each part of the body is no greater than any other part; rather, all work together to serve the common good. The second reading also discusses the gifts of the Holy Spirit.
The Gospel reading is taken from St. Luke (Lk 4:21-30). This rejection of Jesus by his own townfolk must have sincerely grieved him. But it was only the beginning of similar rejections. Their attempt to murder him was an indication of what was yet to come. "To his own he came but his own did not accept him" as St. John says (1:11). The reason was that the Messiah they were looking for was a political leader who would make Israel a political power not only among the nations but over the other nations. Nearly all the messianic prophecies had references to the universality of the messianic kingdom–this universality they interpreted in a political, worldly sense. Their interest in things spiritual was then at a very low ebb and therefore the message of Christ had little interest for them. They did not want a spiritual kingdom.
For seventeen centuries they had been God's Chosen People, and they were proud of their superiority over the sinful Gentiles who did not know the true God. That very pride of theirs was their undoing. The Gentiles were God's children too, and they also were to share in the new kingdom which the Messiah would establish, but the very thought of this was abhorrent to the vast majority of the Jews.
In spite of all their opposition, however, Jesus spent his public life amongst them. He gave them the first offer of entering the new kingdom. They could still continue to be God's Chosen People together with, and alongside, the other nations of the earth. They refused. And their refusal went so far as to call in the aid of the hated Gentiles to crucify the One—their own fellow Jew—who had come to bring them the message of the true kingdom and the offer of being its first citizens.
There were exceptions, of course, and honorable exceptions at that. Christ founded his Church, the new kingdom of God on the Apostles, who were Jews, and through their noble sacrifices and efforts, the kingdom spread to all the Gentile nations of the earth. Because of their sacrifices, we are Christians, members of Christ's kingdom on earth and heirs to his eternal kingdom in heaven. Through our Christian teaching we have learned that our life on this earth is but a period of preparation, a period during which we can earn the true life as citizens of his eternal kingdom. How often do we, like the Jews of Christ's day, forget this and bend all our efforts to building for ourselves a kingdom of power or wealth in this world, a kingdom which we will have to leave so soon?
We would not, of course, openly deny Christ, much less try, like his neighbors in Nazareth, to throw him to his death over a cliff: but how often in our private actions, and in our dealings with our neighbors, do we push him and his doctrine quietly aside and act as if we knew him not. In this we are no better than Christ's neighbors of Nazareth and we grieve his loving heart as much as they did on that sad day. Am I one of those (each one of us can ask himself)? Do I really love Christ or, to put it in a more personal way, do I really love myself ? If I do, I will not risk losing my place in the eternal kingdom for the sake of some paltry pleasure or gain in this present life which will end for me so very soon.
Excerpted from The Sunday Readings by Fr. Kevin O'Sullivan, O.F.M.
Things to Do:
- Read or reread Pope John Paul II's Apostolic Letter, Dies Domini on Keeping the Lord's Day Holy
✠✠✠
MASS OF THE EXTRAORDINARY FORM OF THE ROMAN RITE
Fourth Sunday after Epiphany
Introitus
Ps 96:7-8
Adoráte Deum, omnes Angeli eius: audívit, et lætáta est Sion: et exsultavérunt fíliæ Iudæ.
Ps 96:1
Dóminus regnávit, exsúltet terra: læténtur ínsulæ multæ.
V. Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto.
R. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, et in saecula saeculórum. Amen
Adoráte Deum, omnes Angeli eius: audívit, et lætáta est Sion: et exsultavérunt fíliæ Iudæ.
Dicutur Gloria
|
Introit
Ps 96:7-8
Adore God, all you His angels: Sion hears and is glad, and the cities of Juda rejoice.
Ps 96:1
The Lord is King; let the earth rejoice; let the many isles be glad.
V. Glory be to the Father, and to the Son, and to the Holy Ghost.
R. As it was in the beginning, is now, and ever shall be, world without end. Amen.
Adore God, all you His angels: Sion hears and is glad, and the cities of Juda rejoice.
|
Oratio
Orémus.
Deus, qui nos, in tantis perículis constitútos, pro humána scis fragilitáte non posse subsístere: da nobis salútem mentis et córporis; ut ea, quæ pro peccátis nostris pátimur, te adiuvánte vincámus.
Per Dominum nostrum Iesum Christum, Filium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti Deus, per omnia saecula saeculorum.
R. Amen.
|
Collect
Let us pray.
O God, You Who know that our human frailty cannot stand fast against the great dangers that beset us, grant us health of mind and body, that with your help we may overcome what we suffer on account of our sins.
Through Jesus Christ, thy Son our Lord, Who liveth and reigneth with thee, in the unity of the Holy Ghost, ever one God, world without end.
R. Amen.
|
Lectio
Léctio Epístolæ beáti Pauli Apóstoli ad Romános.
Rom 13:8-10
Fratres: Némini quidquam debeátis, nisi ut ínvicem diligátis: qui enim díligit próximum, legem implévit. Nam: Non adulterábis, Non occídes, Non furáberis, Non falsum testimónium dices, Non concupísces: et si quod est áliud mandátum, in hoc verbo instaurátur: Díliges próximum tuum sicut teípsum. Diléctio próximi malum non operátur. Plenitúdo ergo legis est diléctio.
R. Deo gratias.
|
Lesson
Lesson from the letter of St. Paul the Apostle to the Romans
Rom 13:8-10
Brethren: Owe no man anything except to love one another; for he who loves his neighbor has fulfilled the Law. For You shall not commit adultery. You shall not kill. You shall not steal. You shall not bear false witness. You shall not covet; and if there is any other commandment, it is summed up in this saying, You shall love your neighbor as yourself. Love does no evil to a neighbor. Love therefore is the fulfillment of the Law.
R. Thanks be to God.
|
Graduale
Ps 101:16-17
Timébunt gentes nomen tuum, Dómine, et omnes reges terræ glóriam tuam.
V. Quóniam ædificávit Dóminus Sion, et vidébitur in maiestáte sua. Allelúia, allelúia.
Ps 96:1
Dóminus regnávit, exsúltet terra: læténtur ínsulæ multæ. Allelúia.
|
Gradual
Ps 101:16-17
The nations shall revere Your name, O Lord, and all the kings of the earth Your glory.
V. For the Lord has rebuilt Sion, and He shall appear in His glory. Alleluia, alleluia.
Ps 96:1
The Lord is King; let the earth rejoice; let the many isles be glad. Alleluia.
|
Evangelium
Sequéntia ✠︎ sancti Evangélii secúndum Matthǽum.
R. Gloria tibi, Domine!
Matt 8:23-27
In illo témpore: Ascendénte Iesu in navículam, secúti sunt eum discípuli eius: et ecce, motus magnus factus est in mari, ita ut navícula operirétur flúctibus, ipse vero dormiébat. Et accessérunt ad eum discípuli eius, et suscitavérunt eum, dicéntes: Dómine, salva nos, perímus. Et dicit eis Iesus: Quid tímidi estis, módicæ fídei? Tunc surgens, imperávit ventis et mari, et facta est tranquíllitas magna. Porro hómines miráti sunt, dicéntes: Qualis est hic, quia venti et mare obœ́diunt ei?
R. Laus tibi, Christe!
Dicutur Credo
|
Gospel
Continuation ✠︎ of the Holy Gospel according to St. Matthew
R. Glory be to Thee, O Lord.
Matt 8:23-27
At that time, Jesus got into a boat, and His disciples followed Him. And behold, there arose a great storm on the sea, so that the boat was covered by the waves; but He was asleep. So they came and woke Him, saying, Lord, save us! we are perishing! But He said to them, Why are you fearful, O you of little faith? Then He arose and rebuked the wind and the sea, and there came a great calm. And the men marvelled, saying, What manner of Man is this, that even the wind and the sea obey Him?
R. Praise be to Thee, O Christ.
Credo is said
|
Offertorium
Ps 117:16; 117:17
Déxtera Dómini fecit virtutem, déxtera Dómini exaltávit me: non móriar, sed vivam, et narrábo ópera Dómini.
|
Offertory
Ps 117:16-17
The right hand of the Lord has struck with power: the right hand of the Lord has exalted me; I shall not die, but live, and declare the works of the Lord.
|
Secreta
Concéde, quǽsumus, omnípotens Deus: ut huius sacrifícii munus oblátum fragilitátem nostram ab omni malo purget semper et múniat.
Per Dominum nostrum Iesum Christum, Filium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti Deus, per omnia saecula saeculorum.
R. Amen.
|
Secret
Grant, we beseech You, almighty God, that the offering of this sacrifice may always cleanse and strengthen the weakness of our nature.
Through Jesus Christ, thy Son our Lord, Who liveth and reigneth with thee, in the unity of the Holy Ghost, ever one God, world without end.
R. Amen.
|
Prefatio
V. Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.
V. Sursum corda.
R. Habémus ad Dóminum.
V. Grátias agámus Dómino, Deo nostro.
R. Dignum et iustum est.
de sanctissima Trinitate
Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre, nos tibi semper et ubíque grátias ágere: Dómine sancte, Pater omnípotens, ætérne Deus: Qui cum unigénito Fílio tuo et Spíritu Sancto unus es Deus, unus es Dóminus: non in unius singularitáte persónæ, sed in uníus Trinitáte substántiæ. Quod enim de tua glória, revelánte te, crédimus, hoc de Fílio tuo, hoc de Spíritu Sancto sine differéntia discretiónis sentímus. Ut in confessióne veræ sempiternǽque Deitátis, et in persónis propríetas, et in esséntia únitas, et in maiestáte adorétur æquálitas. Quam laudant Angeli atque Archángeli, Chérubim quoque ac Séraphim: qui non cessant clamáre cotídie, una voce dicéntes:
Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus, Deus Sábaoth. Pleni sunt coeli et terra glória tua. Hosánna in excélsis. Benedíctus, qui venit in nómine Dómini. Hosánna in excélsis.
|
Preface
P. The Lord be with you.
S. And with thy spirit.
P. Lift up your hearts.
S. We have lifted them up to the Lord.
P. Let us give thanks to the Lord our God.
S. It is meet and just.
Holy Trinity
It is truly meet and just, right and for our salvation, that we should at all times, and in all places, give thanks unto Thee, O holy Lord, Father almighty, everlasting God; Who, together with Thine only-begotten Son, and the Holy Ghost, art one God, one Lord: not in the oneness of a single Person, but in the Trinity of one substance. For what we believe by Thy revelation of Thy glory, the same do we believe of Thy Son, the same of the Holy Ghost, without difference or separation. So that in confessing the true and everlasting Godhead, distinction in persons, unity in essence, and equality in majesty may be adored. Which the Angels and Archangels, the Cherubim also and Seraphim do praise: who cease not daily to cry out, with one voice saying:
Holy, Holy, Holy, Lord God of Hosts! Heaven and earth are full of Thy glory! Hosanna in the highest! Blessed is He that cometh in the Name of the Lord! Hosanna in the highest!
|
Communio
Luc 4:22
Mirabántur omnes de his, quæ procedébant de ore Dei.
|
Communion
Luke 4:22
All marvelled at the words that came from the mouth of God.
|
Postcommunio
Orémus.
Múnera tua nos, Deus, a delectatiónibus terrenis expédiant: et cœléstibus semper instáurent aliméntis.
Per Dominum nostrum Iesum Christum, Filium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti Deus, per omnia saecula saeculorum.
R. Amen.
|
Postcommunion
Let us pray.
May Your gifts, O God, free us from the attraction of earthly pleasures and give us new strength through Your heavenly nourishment.
Through Jesus Christ, thy Son our Lord, Who liveth and reigneth with thee, in the unity of the Holy Ghost, ever one God, world without end.
R. Amen.
|
Commentary for the Readings in the Extraordinary Form:
Fourth Sunday after Epiphany
"'Why are you fearful, O you of little faith?' Then He arose and rebuked the wind and the sea, and there came a great calm" (Gospel).
This is a picture of both the human and the Divine in Jesus and in His Church (symbolized by the dome of St. Peter's at the right). Jesus, a tired Man, fell off to sleep during "a great storm." Jesus, the tireless, wide-awake God, "arose," as it were from the tomb of a dead sleep, to restore "a great calm."
Enemies of the Church are ever ready to gloat over our human "weakness" (Prayer, Secret), tossed about by the "waves" of human passion, by the "winds" of inhuman evil spirits.
The Divine Presence is within our baptized, absolved souls. Let us rise up "from the facination of earthly things" (Postcommunion).
— Excerpted from My Sunday Missal, Confraternity of the Precious Blood
✠✠✠
IKAAPAT NA LINGGO SA KARANIWANG PANAHON
Pambungad: Salmo 106, 47
Panginoo'y 'yong iligtas
at tipunin kaming lahat
upang aming mailahad
ang papuri naming wagas
sa ngalan mong sadyang tanyag.
Aawitin o Ipapahayag ang Papuri sa Diyos
Panalanging Pambungad:
Ama naming Makapangyarihan,
ipagkaloob mong kami'y makasamban sa iyo
nang may loobing taimtim na totoo
at kami rin nawa'y magmahal sa aming kapwa tao
nang may damdaming ibinubunsod ng iyong Espiritu
sa pamamagitan ni Hesukristo
kasama ng Espiritu Santo
magpasawalang hanggan.
UNANG PAGBASA
Jeremias 1, 4-5. 17-19
Pagbasa mula sa aklat ni propeta Jeremias
Noong paghahari ni Josias, kinausap ako ng Panginoon at sinabi niya, “Bago ka ipinaglihi, kilala na kita. Bago ka ipinanganak, itinalaga kita sa akin upang maging propeta sa lahat ng bansa. Magpakatapang ka: humayo ka at sabihin mo sa kanila ang lahat ng inuutos ko. Huwag kang matatakot sa kanila ngayon. Pag hindi ka sumunod sa akin, lalo kang matatakot kung naroon ka na sa kalagitnaan nila. Pakinggan mong mabuti ito, Jeremias! Ang bawat isa sa lupaing ito – ang mga hari ng Juda, ang mga pinuno, ang mga saserdote, at ang buong bayan – ay sasalungat sa iyo. Ngunit gagawin kitang sintibay ng isang lungsod na naliligid ng mga muog, sintatag ng haliging bakal, o pader na tanso. Hindi ka nila matatalo sapagkat ako ang mag-iingat sa iyon. Akong Panginoon ang nagsasabi nito.”
Ang Salita ng Diyos.
SALMONG TUGUNAN
Salmo 70, 1-2. 3-4a. 5-6ab. 15ab at 17
Tugon: Patuloy kong isasaysay ang dulot mong kaligtasan.
Sa iyo lang, Panginoon, lubos akong nananalig,
h’wag mo akong pabayaang mapahiya at malupig;
tulungan mo ako ngayon yamang ikaw ay matuwid.
Ako sana ay sagipin, sa daing ko ay makinig.
Tugon: Patuloy kong isasaysay ang dulot mong kaligtasan.
Ikaw nawa ang muog ko at ligtas na kakanlungan,
matatag na kublihan ko at matibay na sanggalang.
Sa lahat ng masasama, O Diyos, ako’y ipaglaban,
sa kuko ng mababagik, huwag mo akong pabayaan.
Tugon: Patuloy kong isasaysay ang dulot mong kaligtasan.
Panginoon, sa iyo ko inilagak ang pag-asa,
maliit pang bata ako, sa iyo’y may tiwala na;
sa simula at mula pa wala akong inasahang
mag-iingat sa sarili, kundi tanging ikaw lamang;
kaya naman ikaw, Poon, pupurihin araw-araw.
Tugon: Patuloy kong isasaysay ang dulot mong kaligtasan.
Pagkat ikaw ay dakila, patuloy kong isasaysay,
maghapon kong ihahayag ang dulot mong kaligtasan:
Sapul pa sa pagkabata ako’y iyong tinuruan,
hanggang ngayo’y sinasambit ang gawa mong hinangaan.
Tugon: Patuloy kong isasaysay ang dulot mong kaligtasan.
IKALAWANG PAGBASA
1 Corinto 12, 31 – 13, 13
Pagbasa mula sa unang sulat ni Apostol San Pablo sa mga taga-Corinto
Mga kapatid:
Buong taimtim ninyong nasain ang mga kaloob na lalong dakila. At ngayo’y ituturo ko sa inyo ang pinakamabuti sa lahat.
Makapagsalita man ako sa mga wika ng mga tao at ng mga anghel, kung wala naman akong pag-ibig, para lamang akong batingaw na umaalingawngaw o pompiyang na tumataginting. Kung ako man ay may kakayahang maghayag ng salita ng Diyos at umunawa sa lahat ng hiwaga, kung mayroon man ako ng lahat ng kaalaman at ng malaking pananampalataya anupat napalilipat ko ang mga bundok, ngunit wala naman akong pag-ibig, wala akong kabuluhan. Ipamigay ko man ang lahat kong ari-arian, at ialay ko man ang aking katawan upang sunugin, kung wala naman akong pag-ibig, walang kabutihang maidudulot ito sa akin!
Ang pag-ibig ay matiyaga at magandang-loob, hindi nananaghili, nagmamapuri, o nagmamataas, hindi magaspang ang pag-uugali, hindi makasarili, hindi magagalitin, o mapagtanim sa kapwa. Hindi nito ikinatutuwa ang gawang masama ngunit ikinagagalak ang katotohanan. Ang pag-ibig ay mapagbatam, mapagtiwala, puno ng pag-asa, at nagtitiyaga hanggang wakas.
Matatapos ang kakayahang magpahayag ng salita ng Diyos, titigil ang kakayahang magsalita sa iba’t ibang wika, mawawala ang kaalaman, ngunit ang pag-ibig ay walang katapusan. hindi pa lubos ang ating kaalaman at ang kakayahan sa pagpapahayag ng salita ng Diyos; ngunit pagdating ng ganap, mawawala ang di ganap.
Noong ako’y bata pa, nagsasalita ako, nag-iisip at nangangatwirang tulad ng bata. Ngayong ako’y mayroon nang sapat na gulang, iniwan ko na ang mga asal-bata. Sa kasalukuyan, tila malabong larawan ang nakikita natin sa salaminm ngunit darating ang araw na makikita natin siya nang mukhaan. Bahagya lamang ang nalalaman ko ngayon; ngunit darating ang araw na malulubos ang kaalamang ito, tulad ng pagkakilala sa aking ng Diyos.
Ang tatlong ito’y nananatili: ang pananampalataya, pag-asa, at pag-ibig; ngunit ang pinakadakila sa mga ito ay ang pag-ibig.
Ang Salita ng Diyos.
MABUTING BALITA
Lucas 4, 21-30
+ Ang Mabuting Balita ng Panginoon ayon kay San Lucas
Noong panahong iyon, nagsalita si Hesus sa sinagoga: “Natupad ngayon ang bahaging ito ng Kasulatan samantalang nakikinig kayo.” Pinuri siya ng lahat, at namangha sila sa kanyang napakahusay na pananalita. “Hindi ba ito ang anak ni Jose?” tanong nila. kaya sinabi ni Hesus, “Walang pagsalang babanggitin ninyo sa akin ang kawikaang ito: ‘Doktor gamutin mo ang iyong sarili!’ Sasabihin din ninyo sa akin, ‘Gawin mo naman sa iyong sariling bayan ang mga nabalitaan naming ginawa mo sa Capernaum.’” At nagpatuloy ng pagsasalita si Hesus, “Tandaan ninyo: walang propetang kinikilala sa kanyang sariling bayan. Ngunit sinasabi ko sa inyo: maraming babaing balo sa Israel noong kapanahunan ni Elias nang hindi umulan sa loob ng tatlong tao’t kalahati at magkaroon ng matinding taggutom sa buong lupain. Subalit hindi sa kaninuman sa kanila pinapunta si Elias kundi sa isang babaing balo sa Sarepta, sa lupain ng Sidon. Sa dinami-dami ng mga ketongin sa Israel noong kapanahunan ni Eliseo, walang pinagaling isa man sa kanila; si Naaman pang taga-Siria ang pinagaling.” Galit na galit ang lahat ng nasa sinagoga nang marinig ito. Nagtindigan sila, at ipinagtabuyan siyang palabas, sa taluktok na burol na kinatatayuan ng bayan, upang ibulid sa bangin. Ngunit dumaan siya sa kalagitnaan nila at umalis.
Ang Mabuting Balita ng Panginoon.
Ipapahayag ang Sumasampalataya
Panalangin ukol sa mga Alay
Ama naming Lumikha
ang mga alay na ngayo'y aming inihahanda
sa hapag na ito ng iyong dambana
ay iyong tanggapin at gawaran ng pagpapala
upang mapagsaluhan naimn ang kaligtasan mong ginawa
sa pamamagitan ni Hesukristo
kasama ng Espiritu Santo
magpasawalang hanggan.
Panginoo'y 'yong iligtas
at tipunin kaming lahat
upang aming mailahad
ang papuri naming wagas
sa ngalan mong sadyang tanyag.
Aawitin o Ipapahayag ang Papuri sa Diyos
Panalanging Pambungad:
Ama naming Makapangyarihan,
ipagkaloob mong kami'y makasamban sa iyo
nang may loobing taimtim na totoo
at kami rin nawa'y magmahal sa aming kapwa tao
nang may damdaming ibinubunsod ng iyong Espiritu
sa pamamagitan ni Hesukristo
kasama ng Espiritu Santo
magpasawalang hanggan.
UNANG PAGBASA
Jeremias 1, 4-5. 17-19
Pagbasa mula sa aklat ni propeta Jeremias
Noong paghahari ni Josias, kinausap ako ng Panginoon at sinabi niya, “Bago ka ipinaglihi, kilala na kita. Bago ka ipinanganak, itinalaga kita sa akin upang maging propeta sa lahat ng bansa. Magpakatapang ka: humayo ka at sabihin mo sa kanila ang lahat ng inuutos ko. Huwag kang matatakot sa kanila ngayon. Pag hindi ka sumunod sa akin, lalo kang matatakot kung naroon ka na sa kalagitnaan nila. Pakinggan mong mabuti ito, Jeremias! Ang bawat isa sa lupaing ito – ang mga hari ng Juda, ang mga pinuno, ang mga saserdote, at ang buong bayan – ay sasalungat sa iyo. Ngunit gagawin kitang sintibay ng isang lungsod na naliligid ng mga muog, sintatag ng haliging bakal, o pader na tanso. Hindi ka nila matatalo sapagkat ako ang mag-iingat sa iyon. Akong Panginoon ang nagsasabi nito.”
Ang Salita ng Diyos.
SALMONG TUGUNAN
Salmo 70, 1-2. 3-4a. 5-6ab. 15ab at 17
Tugon: Patuloy kong isasaysay ang dulot mong kaligtasan.
Sa iyo lang, Panginoon, lubos akong nananalig,
h’wag mo akong pabayaang mapahiya at malupig;
tulungan mo ako ngayon yamang ikaw ay matuwid.
Ako sana ay sagipin, sa daing ko ay makinig.
Tugon: Patuloy kong isasaysay ang dulot mong kaligtasan.
Ikaw nawa ang muog ko at ligtas na kakanlungan,
matatag na kublihan ko at matibay na sanggalang.
Sa lahat ng masasama, O Diyos, ako’y ipaglaban,
sa kuko ng mababagik, huwag mo akong pabayaan.
Tugon: Patuloy kong isasaysay ang dulot mong kaligtasan.
Panginoon, sa iyo ko inilagak ang pag-asa,
maliit pang bata ako, sa iyo’y may tiwala na;
sa simula at mula pa wala akong inasahang
mag-iingat sa sarili, kundi tanging ikaw lamang;
kaya naman ikaw, Poon, pupurihin araw-araw.
Tugon: Patuloy kong isasaysay ang dulot mong kaligtasan.
Pagkat ikaw ay dakila, patuloy kong isasaysay,
maghapon kong ihahayag ang dulot mong kaligtasan:
Sapul pa sa pagkabata ako’y iyong tinuruan,
hanggang ngayo’y sinasambit ang gawa mong hinangaan.
Tugon: Patuloy kong isasaysay ang dulot mong kaligtasan.
IKALAWANG PAGBASA
1 Corinto 12, 31 – 13, 13
Pagbasa mula sa unang sulat ni Apostol San Pablo sa mga taga-Corinto
Mga kapatid:
Buong taimtim ninyong nasain ang mga kaloob na lalong dakila. At ngayo’y ituturo ko sa inyo ang pinakamabuti sa lahat.
Makapagsalita man ako sa mga wika ng mga tao at ng mga anghel, kung wala naman akong pag-ibig, para lamang akong batingaw na umaalingawngaw o pompiyang na tumataginting. Kung ako man ay may kakayahang maghayag ng salita ng Diyos at umunawa sa lahat ng hiwaga, kung mayroon man ako ng lahat ng kaalaman at ng malaking pananampalataya anupat napalilipat ko ang mga bundok, ngunit wala naman akong pag-ibig, wala akong kabuluhan. Ipamigay ko man ang lahat kong ari-arian, at ialay ko man ang aking katawan upang sunugin, kung wala naman akong pag-ibig, walang kabutihang maidudulot ito sa akin!
Ang pag-ibig ay matiyaga at magandang-loob, hindi nananaghili, nagmamapuri, o nagmamataas, hindi magaspang ang pag-uugali, hindi makasarili, hindi magagalitin, o mapagtanim sa kapwa. Hindi nito ikinatutuwa ang gawang masama ngunit ikinagagalak ang katotohanan. Ang pag-ibig ay mapagbatam, mapagtiwala, puno ng pag-asa, at nagtitiyaga hanggang wakas.
Matatapos ang kakayahang magpahayag ng salita ng Diyos, titigil ang kakayahang magsalita sa iba’t ibang wika, mawawala ang kaalaman, ngunit ang pag-ibig ay walang katapusan. hindi pa lubos ang ating kaalaman at ang kakayahan sa pagpapahayag ng salita ng Diyos; ngunit pagdating ng ganap, mawawala ang di ganap.
Noong ako’y bata pa, nagsasalita ako, nag-iisip at nangangatwirang tulad ng bata. Ngayong ako’y mayroon nang sapat na gulang, iniwan ko na ang mga asal-bata. Sa kasalukuyan, tila malabong larawan ang nakikita natin sa salaminm ngunit darating ang araw na makikita natin siya nang mukhaan. Bahagya lamang ang nalalaman ko ngayon; ngunit darating ang araw na malulubos ang kaalamang ito, tulad ng pagkakilala sa aking ng Diyos.
Ang tatlong ito’y nananatili: ang pananampalataya, pag-asa, at pag-ibig; ngunit ang pinakadakila sa mga ito ay ang pag-ibig.
Ang Salita ng Diyos.
MABUTING BALITA
Lucas 4, 21-30
+ Ang Mabuting Balita ng Panginoon ayon kay San Lucas
Noong panahong iyon, nagsalita si Hesus sa sinagoga: “Natupad ngayon ang bahaging ito ng Kasulatan samantalang nakikinig kayo.” Pinuri siya ng lahat, at namangha sila sa kanyang napakahusay na pananalita. “Hindi ba ito ang anak ni Jose?” tanong nila. kaya sinabi ni Hesus, “Walang pagsalang babanggitin ninyo sa akin ang kawikaang ito: ‘Doktor gamutin mo ang iyong sarili!’ Sasabihin din ninyo sa akin, ‘Gawin mo naman sa iyong sariling bayan ang mga nabalitaan naming ginawa mo sa Capernaum.’” At nagpatuloy ng pagsasalita si Hesus, “Tandaan ninyo: walang propetang kinikilala sa kanyang sariling bayan. Ngunit sinasabi ko sa inyo: maraming babaing balo sa Israel noong kapanahunan ni Elias nang hindi umulan sa loob ng tatlong tao’t kalahati at magkaroon ng matinding taggutom sa buong lupain. Subalit hindi sa kaninuman sa kanila pinapunta si Elias kundi sa isang babaing balo sa Sarepta, sa lupain ng Sidon. Sa dinami-dami ng mga ketongin sa Israel noong kapanahunan ni Eliseo, walang pinagaling isa man sa kanila; si Naaman pang taga-Siria ang pinagaling.” Galit na galit ang lahat ng nasa sinagoga nang marinig ito. Nagtindigan sila, at ipinagtabuyan siyang palabas, sa taluktok na burol na kinatatayuan ng bayan, upang ibulid sa bangin. Ngunit dumaan siya sa kalagitnaan nila at umalis.
Ang Mabuting Balita ng Panginoon.
Ipapahayag ang Sumasampalataya
Panalangin ukol sa mga Alay
Ama naming Lumikha
ang mga alay na ngayo'y aming inihahanda
sa hapag na ito ng iyong dambana
ay iyong tanggapin at gawaran ng pagpapala
upang mapagsaluhan naimn ang kaligtasan mong ginawa
sa pamamagitan ni Hesukristo
kasama ng Espiritu Santo
magpasawalang hanggan.
Makakapili ng isa sa pitong Pagbubunyi o Prepasyo sa mga linggo ng Karaniwang Panahon
Unang Pagbubunyi o Prepasyo sa Karaniwang Panahon
Ang misteryo ng Pasko ng Pagkabuhay at ng Bayan ng Diyos
Pari: Sumainyo ang Panginoon
Bayan: At sumainyo rin
P: Itaas sa Diyos ang inyong Puso at diwa
B: Itinaas na namin sa Panginoon
P: Pasalamatan natin ang Panginoong ating Diyos
B: Marapat na siya’y pasalamatan
Ama naming Makapangyarihan,
Tunay ngang marapat
na ikaw ay aming pasalamatan
sa pamamagitan ni Hesukristo
na aming Panginoon.
Sa dakilang pagtubos niya sa amin
ang kasalana't kamatayang aming pasanin
ay binalikat niya upang kami'y palayain
at maitampok sa iyong luningning.
Siya ang nagtanghal sa amin bilang liping hinirang,
pari at haring lingkod sa iyong kamahalan.
Mula sa kadiliman, kami'y iyong tinawag
upang makasapit sa iyong liwanag
bilang iyong angkang may tungkuling maglahad
ng iyong dakilang pag-ibig sa lahat.
Kaya kaisa ng mga anghel
na nagsisiawit ng papuri sa iyo
nang walang humpay sa kalangitan,
kami’y nagbubunyi sa iyong kadakilaan:
Santo, Santo, Santo
Panginoong Diyos ng mga hukbo!
Napupuno ang langit at lupa ng kadakilaan mo!
Osana sa kaitaasan!
Pinagpala ang naparirito sa ngalan ng Panginoon!
Osana sa kaitaasan!
Ikalawang Pagbubunyi o Prepasyo sa Karaniwang Panahon
Ang Misteryo ng Kaligtasan
Pari: Sumainyo ang Panginoon
Bayan: At sumainyo rin
P: Itaas sa Diyos ang inyong Puso at diwa
B: Itinaas na namin sa Panginoon
P: Pasalamatan natin ang Panginoong ating Diyos
B: Marapat na siya’y pasalamatan
Ama naming Makapangyarihan,
Tunay ngang marapat
na ikaw ay aming pasalamatan
sa pamamagitan ni Hesukristo
na aming Panginoon.
Lubhang nabagbag ang kanyang loob
sa pagkakamali ng sansinukob,
kaya't minabuti niyang siya'y ipanganak
ng Birheng bukod mong pinagpala sa babaing lahat.
Sa labi ng imbing kamatayan
kami ay inagaw ng namatay mong Anak.
Sa pagkabuhay niya, kami'y kanyang binuhay
upang kaugnayan namin sa iyo'y huwag magwakas.
Kaya kaisa ng mga anghel
na nagsisiawit ng papuri sa iyo
nang walang humpay sa kalangitan,
kami’y nagbubunyi sa iyong kadakilaan:
Santo, Santo, Santo
Panginoong Diyos ng mga hukbo!
Napupuno ang langit at lupa ng kadakilaan mo!
Osana sa kaitaasan!
Pinagpala ang naparirito sa ngalan ng Panginoon!
Osana sa kaitaasan!
Ikatlong Pagbubunyi o Prepasyo sa Karaniwang Panahon
Ang kaligtasan ng tao ay nangyari sa pamamagitan ng isang tao.
Pari: Sumainyo ang Panginoon
Bayan: At sumainyo rin
P: Itaas sa Diyos ang inyong Puso at diwa
B: Itinaas na namin sa Panginoon
P: Pasalamatan natin ang Panginoong ating Diyos
B: Marapat na siya’y pasalamatan
Ama naming Makapangyarihan,
Tunay ngang marapat
na ikaw ay aming pasalamatan
Sa iyong kagandahang loob kami'y iyong ibinukod
upang iyong maitampok sa kadakilaan mong lubos.
Kahit na ikaw ay aming tinalikdan
dahil sa aming pagkasalawahan,
gumawa ka pa rin ng paraang
may manguna sa amin para ikaw ay balikan.
Kaya't ang iyong minamahal na Anak
ay naging isa sa mga taong hamak
upang may kapwa kaming makapagligtas
sa aming pagkapahamak at pagkaligaw ng landas.
Kaya kaisa ng mga anghel
na nagsisiawit ng papuri sa iyo
nang walang humpay sa kalangitan,
kami’y nagbubunyi sa iyong kadakilaan:
Santo, Santo, Santo
Panginoong Diyos ng mga hukbo!
Napupuno ang langit at lupa ng kadakilaan mo!
Osana sa kaitaasan!
Pinagpala ang naparirito sa ngalan ng Panginoon!
Osana sa kaitaasan!
Ikaapat na Pagbubunyi o Prepasyo sa Karaniwang Panahon
Ang kasaysayan ng kaligtasan
Pari: Sumainyo ang Panginoon
Bayan: At sumainyo rin
P: Itaas sa Diyos ang inyong Puso at diwa
B: Itinaas na namin sa Panginoon
P: Pasalamatan natin ang Panginoong ating Diyos
B: Marapat na siya’y pasalamatan
Ama naming Makapangyarihan,
Tunay ngang marapat
na ikaw ay aming pasalamatan
sa pamamagitan ni Hesukristo
na aming Panginoon.
Siya ay naging kapwa naming maasahan
upang may mangunang umako sa pananagutan
dahil hangad mong magbago ang kinamihasnang
pagkakanya-kanya ng sangkatauhan.
Bunga ng pagtitiis, siya ay nanaig
at ang kamatayan ay kanyang nalupig
kaya't siya ang aming Daan para aming masapit
ang iyong tapat at maasahang pag-ibig.
Kaya kaisa ng mga anghel
na nagsisiawit ng papuri sa iyo
nang walang humpay sa kalangitan,
kami’y nagbubunyi sa iyong kadakilaan:
Santo, Santo, Santo
Panginoong Diyos ng mga hukbo!
Napupuno ang langit at lupa ng kadakilaan mo!
Osana sa kaitaasan!
Pinagpala ang naparirito sa ngalan ng Panginoon!
Osana sa kaitaasan!
Ikalimang Pagbubunyi o Prepasyo sa Karaniwang Panahon
Ang Paglikha
Pari: Sumainyo ang Panginoon
Bayan: At sumainyo rin
P: Itaas sa Diyos ang inyong Puso at diwa
B: Itinaas na namin sa Panginoon
P: Pasalamatan natin ang Panginoong ating Diyos
B: Marapat na siya’y pasalamatan
Ama naming Makapangyarihan,
Tunay ngang marapat
na ikaw ay aming pasalamatan
Ikaw ang lumikha sa tanan,
Ikaw ang nagtakdang magkaroon ng gabi at araw,
gayun din ng tag-init at tag-ulan.
Ikaw ang humubog sa tao bilang iyong kawangis
na mapagkakatiwalaang mangasiwa sa daigdig.
Ikaw ngayo'y pinaglilingkuran
sa pagganap sa pananagutan
ng iyong pinagtitiwalaan
sa pamamagitan ng Anak mong mahal.
Kaya kaisa ng mga anghel
na nagsisiawit ng papuri sa iyo
nang walang humpay sa kalangitan,
kami’y nagbubunyi sa iyong kadakilaan:
Santo, Santo, Santo
Panginoong Diyos ng mga hukbo!
Napupuno ang langit at lupa ng kadakilaan mo!
Osana sa kaitaasan!
Pinagpala ang naparirito sa ngalan ng Panginoon!
Osana sa kaitaasan!
Ikaanim na Pagbubunyi o Prepasyo sa Karaniwang Panahon
Ang katiyakan ng Pagkabuhay kailan man
Pari: Sumainyo ang Panginoon
Bayan: At sumainyo rin
P: Itaas sa Diyos ang inyong Puso at diwa
B: Itinaas na namin sa Panginoon
P: Pasalamatan natin ang Panginoong ating Diyos
B: Marapat na siya’y pasalamatan
Ama naming Makapangyarihan,
Tunay ngang marapat
na ikaw ay aming pasalamatan
Nasa iyo ang aming buhay,
pagkilos at pag-iral.
Sa pamumuhay namin araw-araw
tinatamasa namin ang iyong pagmamahal.
Sa pag-ibig mong ipinunla sa sangkatauhan
ang Espiritu Santo'y unang aning bigay
ng Anak mong naglagak sa amin ng katiyakang
nakalaang mabuhay kami sa piling mo kailan man.
Kaya kaisa ng mga anghel
na nagsisiawit ng papuri sa iyo
nang walang humpay sa kalangitan,
kami’y nagbubunyi sa iyong kadakilaan:
Santo, Santo, Santo
Panginoong Diyos ng mga hukbo!
Napupuno ang langit at lupa ng kadakilaan mo!
Osana sa kaitaasan!
Pinagpala ang naparirito sa ngalan ng Panginoon!
Osana sa kaitaasan!
Ikapitong Pagbubunyi o Prepasyo sa Karaniwang Panahon
Kaligtasang bunga ng pagtalima ni Hesukristo
Pari: Sumainyo ang Panginoon
Bayan: At sumainyo rin
P: Itaas sa Diyos ang inyong Puso at diwa
B: Itinaas na namin sa Panginoon
P: Pasalamatan natin ang Panginoong ating Diyos
B: Marapat na siya’y pasalamatan
Ama naming Makapangyarihan,
Tunay ngang marapat
na ikaw ay aming pasalamatan
Kahit na ikaw ay pinagtaksilan ng sangkatauhan,
ikaw ay patuloy pa rin sa iyong pagmamahal.
Ikaw na ang nagpuno sa aming pagkukulang;
ikaw pa rin ang nagsugo ng tutubos sa tanan.
Ang sugo mong Anak ay naging di na iba sa amin
bagama't di niya tinularan ang aming pagkamasuwayin.
Niloob mo ito upang iyong mamalas
sa aming pagkatao ang giliw mong Anak
at kami'y tunghayan mong may pag-ibig na tulad
ng pagtatangi mo sa kanya nang higit sa lahat.
Ang katapatan niya sa iyong walang maliw
ay nagpanumbalik na muli sa amin
ng iyong kasiyaha't ng iyong pagtingin
na aming iwinaksi noong ikaw ay aming suwayin.
Kaya kaisa ng mga anghel
na nagsisiawit ng papuri sa iyo
nang walang humpay sa kalangitan,
kami’y nagbubunyi sa iyong kadakilaan:
Santo, Santo, Santo
Panginoong Diyos ng mga hukbo!
Napupuno ang langit at lupa ng kadakilaan mo!
Osana sa kaitaasan!
Pinagpala ang naparirito sa ngalan ng Panginoon!
Osana sa kaitaasan!
Pakikinabang: Salmo 31, 16-17
Ang Mukha mong maawai'y
pasinagin mo sa amin.
Kami ay iyong kupkupin
at huwag siphayuin
ang hiling nami't dalangin.
o kaya: Mateo 5, 3-4
Mapalad ang mga aba
sapagka't ang Diyos tuwina
maghahari sa kanila.
Lupain ay mamamana
ng maamong talaga.
Panalangin Pagpakinabang:
Ama naming Mapagmahal,
kaming nagsipakinabang
sa piging ng aming kinamtang kaligtasan
sa pananampalatayang wagas kailan-man
sa tulong ng panubos na ngayo'y iyong bigay
sa pamamagitan ni Hesukristo
kasama ng Espiritu Santo
magpasawalang hanggan.
===Unang Pagbubunyi o Prepasyo sa Karaniwang Panahon
Ang misteryo ng Pasko ng Pagkabuhay at ng Bayan ng Diyos
Pari: Sumainyo ang Panginoon
Bayan: At sumainyo rin
P: Itaas sa Diyos ang inyong Puso at diwa
B: Itinaas na namin sa Panginoon
P: Pasalamatan natin ang Panginoong ating Diyos
B: Marapat na siya’y pasalamatan
Ama naming Makapangyarihan,
Tunay ngang marapat
na ikaw ay aming pasalamatan
sa pamamagitan ni Hesukristo
na aming Panginoon.
Sa dakilang pagtubos niya sa amin
ang kasalana't kamatayang aming pasanin
ay binalikat niya upang kami'y palayain
at maitampok sa iyong luningning.
Siya ang nagtanghal sa amin bilang liping hinirang,
pari at haring lingkod sa iyong kamahalan.
Mula sa kadiliman, kami'y iyong tinawag
upang makasapit sa iyong liwanag
bilang iyong angkang may tungkuling maglahad
ng iyong dakilang pag-ibig sa lahat.
Kaya kaisa ng mga anghel
na nagsisiawit ng papuri sa iyo
nang walang humpay sa kalangitan,
kami’y nagbubunyi sa iyong kadakilaan:
Santo, Santo, Santo
Panginoong Diyos ng mga hukbo!
Napupuno ang langit at lupa ng kadakilaan mo!
Osana sa kaitaasan!
Pinagpala ang naparirito sa ngalan ng Panginoon!
Osana sa kaitaasan!
Ikalawang Pagbubunyi o Prepasyo sa Karaniwang Panahon
Ang Misteryo ng Kaligtasan
Pari: Sumainyo ang Panginoon
Bayan: At sumainyo rin
P: Itaas sa Diyos ang inyong Puso at diwa
B: Itinaas na namin sa Panginoon
P: Pasalamatan natin ang Panginoong ating Diyos
B: Marapat na siya’y pasalamatan
Ama naming Makapangyarihan,
Tunay ngang marapat
na ikaw ay aming pasalamatan
sa pamamagitan ni Hesukristo
na aming Panginoon.
Lubhang nabagbag ang kanyang loob
sa pagkakamali ng sansinukob,
kaya't minabuti niyang siya'y ipanganak
ng Birheng bukod mong pinagpala sa babaing lahat.
Sa labi ng imbing kamatayan
kami ay inagaw ng namatay mong Anak.
Sa pagkabuhay niya, kami'y kanyang binuhay
upang kaugnayan namin sa iyo'y huwag magwakas.
Kaya kaisa ng mga anghel
na nagsisiawit ng papuri sa iyo
nang walang humpay sa kalangitan,
kami’y nagbubunyi sa iyong kadakilaan:
Santo, Santo, Santo
Panginoong Diyos ng mga hukbo!
Napupuno ang langit at lupa ng kadakilaan mo!
Osana sa kaitaasan!
Pinagpala ang naparirito sa ngalan ng Panginoon!
Osana sa kaitaasan!
Ikatlong Pagbubunyi o Prepasyo sa Karaniwang Panahon
Ang kaligtasan ng tao ay nangyari sa pamamagitan ng isang tao.
Pari: Sumainyo ang Panginoon
Bayan: At sumainyo rin
P: Itaas sa Diyos ang inyong Puso at diwa
B: Itinaas na namin sa Panginoon
P: Pasalamatan natin ang Panginoong ating Diyos
B: Marapat na siya’y pasalamatan
Ama naming Makapangyarihan,
Tunay ngang marapat
na ikaw ay aming pasalamatan
Sa iyong kagandahang loob kami'y iyong ibinukod
upang iyong maitampok sa kadakilaan mong lubos.
Kahit na ikaw ay aming tinalikdan
dahil sa aming pagkasalawahan,
gumawa ka pa rin ng paraang
may manguna sa amin para ikaw ay balikan.
Kaya't ang iyong minamahal na Anak
ay naging isa sa mga taong hamak
upang may kapwa kaming makapagligtas
sa aming pagkapahamak at pagkaligaw ng landas.
Kaya kaisa ng mga anghel
na nagsisiawit ng papuri sa iyo
nang walang humpay sa kalangitan,
kami’y nagbubunyi sa iyong kadakilaan:
Santo, Santo, Santo
Panginoong Diyos ng mga hukbo!
Napupuno ang langit at lupa ng kadakilaan mo!
Osana sa kaitaasan!
Pinagpala ang naparirito sa ngalan ng Panginoon!
Osana sa kaitaasan!
Ikaapat na Pagbubunyi o Prepasyo sa Karaniwang Panahon
Ang kasaysayan ng kaligtasan
Pari: Sumainyo ang Panginoon
Bayan: At sumainyo rin
P: Itaas sa Diyos ang inyong Puso at diwa
B: Itinaas na namin sa Panginoon
P: Pasalamatan natin ang Panginoong ating Diyos
B: Marapat na siya’y pasalamatan
Ama naming Makapangyarihan,
Tunay ngang marapat
na ikaw ay aming pasalamatan
sa pamamagitan ni Hesukristo
na aming Panginoon.
Siya ay naging kapwa naming maasahan
upang may mangunang umako sa pananagutan
dahil hangad mong magbago ang kinamihasnang
pagkakanya-kanya ng sangkatauhan.
Bunga ng pagtitiis, siya ay nanaig
at ang kamatayan ay kanyang nalupig
kaya't siya ang aming Daan para aming masapit
ang iyong tapat at maasahang pag-ibig.
Kaya kaisa ng mga anghel
na nagsisiawit ng papuri sa iyo
nang walang humpay sa kalangitan,
kami’y nagbubunyi sa iyong kadakilaan:
Santo, Santo, Santo
Panginoong Diyos ng mga hukbo!
Napupuno ang langit at lupa ng kadakilaan mo!
Osana sa kaitaasan!
Pinagpala ang naparirito sa ngalan ng Panginoon!
Osana sa kaitaasan!
Ikalimang Pagbubunyi o Prepasyo sa Karaniwang Panahon
Ang Paglikha
Pari: Sumainyo ang Panginoon
Bayan: At sumainyo rin
P: Itaas sa Diyos ang inyong Puso at diwa
B: Itinaas na namin sa Panginoon
P: Pasalamatan natin ang Panginoong ating Diyos
B: Marapat na siya’y pasalamatan
Ama naming Makapangyarihan,
Tunay ngang marapat
na ikaw ay aming pasalamatan
Ikaw ang lumikha sa tanan,
Ikaw ang nagtakdang magkaroon ng gabi at araw,
gayun din ng tag-init at tag-ulan.
Ikaw ang humubog sa tao bilang iyong kawangis
na mapagkakatiwalaang mangasiwa sa daigdig.
Ikaw ngayo'y pinaglilingkuran
sa pagganap sa pananagutan
ng iyong pinagtitiwalaan
sa pamamagitan ng Anak mong mahal.
Kaya kaisa ng mga anghel
na nagsisiawit ng papuri sa iyo
nang walang humpay sa kalangitan,
kami’y nagbubunyi sa iyong kadakilaan:
Santo, Santo, Santo
Panginoong Diyos ng mga hukbo!
Napupuno ang langit at lupa ng kadakilaan mo!
Osana sa kaitaasan!
Pinagpala ang naparirito sa ngalan ng Panginoon!
Osana sa kaitaasan!
Ikaanim na Pagbubunyi o Prepasyo sa Karaniwang Panahon
Ang katiyakan ng Pagkabuhay kailan man
Pari: Sumainyo ang Panginoon
Bayan: At sumainyo rin
P: Itaas sa Diyos ang inyong Puso at diwa
B: Itinaas na namin sa Panginoon
P: Pasalamatan natin ang Panginoong ating Diyos
B: Marapat na siya’y pasalamatan
Ama naming Makapangyarihan,
Tunay ngang marapat
na ikaw ay aming pasalamatan
Nasa iyo ang aming buhay,
pagkilos at pag-iral.
Sa pamumuhay namin araw-araw
tinatamasa namin ang iyong pagmamahal.
Sa pag-ibig mong ipinunla sa sangkatauhan
ang Espiritu Santo'y unang aning bigay
ng Anak mong naglagak sa amin ng katiyakang
nakalaang mabuhay kami sa piling mo kailan man.
Kaya kaisa ng mga anghel
na nagsisiawit ng papuri sa iyo
nang walang humpay sa kalangitan,
kami’y nagbubunyi sa iyong kadakilaan:
Santo, Santo, Santo
Panginoong Diyos ng mga hukbo!
Napupuno ang langit at lupa ng kadakilaan mo!
Osana sa kaitaasan!
Pinagpala ang naparirito sa ngalan ng Panginoon!
Osana sa kaitaasan!
Ikapitong Pagbubunyi o Prepasyo sa Karaniwang Panahon
Kaligtasang bunga ng pagtalima ni Hesukristo
Pari: Sumainyo ang Panginoon
Bayan: At sumainyo rin
P: Itaas sa Diyos ang inyong Puso at diwa
B: Itinaas na namin sa Panginoon
P: Pasalamatan natin ang Panginoong ating Diyos
B: Marapat na siya’y pasalamatan
Ama naming Makapangyarihan,
Tunay ngang marapat
na ikaw ay aming pasalamatan
Kahit na ikaw ay pinagtaksilan ng sangkatauhan,
ikaw ay patuloy pa rin sa iyong pagmamahal.
Ikaw na ang nagpuno sa aming pagkukulang;
ikaw pa rin ang nagsugo ng tutubos sa tanan.
Ang sugo mong Anak ay naging di na iba sa amin
bagama't di niya tinularan ang aming pagkamasuwayin.
Niloob mo ito upang iyong mamalas
sa aming pagkatao ang giliw mong Anak
at kami'y tunghayan mong may pag-ibig na tulad
ng pagtatangi mo sa kanya nang higit sa lahat.
Ang katapatan niya sa iyong walang maliw
ay nagpanumbalik na muli sa amin
ng iyong kasiyaha't ng iyong pagtingin
na aming iwinaksi noong ikaw ay aming suwayin.
Kaya kaisa ng mga anghel
na nagsisiawit ng papuri sa iyo
nang walang humpay sa kalangitan,
kami’y nagbubunyi sa iyong kadakilaan:
Santo, Santo, Santo
Panginoong Diyos ng mga hukbo!
Napupuno ang langit at lupa ng kadakilaan mo!
Osana sa kaitaasan!
Pinagpala ang naparirito sa ngalan ng Panginoon!
Osana sa kaitaasan!
Pakikinabang: Salmo 31, 16-17
Ang Mukha mong maawai'y
pasinagin mo sa amin.
Kami ay iyong kupkupin
at huwag siphayuin
ang hiling nami't dalangin.
o kaya: Mateo 5, 3-4
Mapalad ang mga aba
sapagka't ang Diyos tuwina
maghahari sa kanila.
Lupain ay mamamana
ng maamong talaga.
Panalangin Pagpakinabang:
Ama naming Mapagmahal,
kaming nagsipakinabang
sa piging ng aming kinamtang kaligtasan
sa pananampalatayang wagas kailan-man
sa tulong ng panubos na ngayo'y iyong bigay
sa pamamagitan ni Hesukristo
kasama ng Espiritu Santo
magpasawalang hanggan.
Like us on Facebook: Suscipe Deprecationem Nostram
+ AMDG+
No comments:
Post a Comment