After Jesus had finished speaking, he said to Simon Peter, "Put out into the deep water and lower your nets for a catch!" The Holy Father proposed Jesus' imperative "Put out into the deep water" as the motto of the Church. He did this because so often we in the Church today can feel that we're in Peter's shoes. In many areas of life, but particularly in our discipleship, we can work so hard and seem to have so little to show for it. We're called, like Peter, Andrew, James and John to leave behind whatever might keep us from the Lord and follow him, being sent out into the deep water of the world to fish for souls. We're called, like St. Paul, to "work harder than any" of the rest, because of the Lord's great mercy, love and trust in calling us and sending us. — Fr. Roger Landry
The feast of St. Scholastica, which is ordinarily celebrated today, is superseded by the Sunday liturgy.
Sunday Readings
The first reading is taken from the book of Isaiah (Is 6:1-2a, 3-8). This reading describes Isaiah's call to prophetic office. According to Jewish tradition, Isaiah was of royal stock. It is certain that he belongs to the tribe of Judah and that his home was in Jerusalem. From the time of his calling, Isaiah's whole life was devoted to the "Lord Yahweh". The Lord had called him and henceforth Isaiah was His servant. Jeremiah's call to office was in the form of a dialog between Yahweh and Jeremiah; Isaiah's is a majestic vision. Isaiah is eager to serve God, "Here I am," I said, "send me!"
The second reading is taken from the first letter of Paul to the Corinthians (1 Cor 15:1-11). St. Paul treats the subject of the resurrection of the body. A characteristic Greek and Platonic concept was that the body was a hindrance to the soul's activity. St. Paul answers this question by declaring that the bodily resurrection of Christ is a fact duly attested to by chosen witnesses.
The Gospel is a reading from St. Luke (Lk 5:1-11). How the wisdom of God differs from the wisdom of men! If a businessman of today (or even of the year 28 A.D.) were choosing a chairman and assistants for the world-wide enterprise he was about to set up, is it likely that he would choose them from among the unknown, unlettered fishermen of Galilee? Yet Christ, who was about to set up not only a world-wide institute but an everlasting one, chose these simple fishermen and made them his assistants and his successors in the work that he had taken in hand.
And it wasn't that he was restricted in his choice. There were many highly educated priests and scribes in Jerusalem whom he could have won over, men who could preach and instruct so much more eloquently than Peter or Andrew. There were Roman officers in Palestine who were highly educated, and who would be much more eagerly listened to in the Gentile world. There were Greek philosophers whose very name would add prestige to the Gospel message had they been Apostles. Yet it was to none of these that Christ entrusted the arduous task of spreading the good news of the Gospel, it was to none of these that he gave the keys of his kingdom.
Christ was not influenced in his judgement by external, accidental qualifications. He judged the heart and the will. He knew the true worth of men. Furthermore, the society that he was about to set up was not a worldly business concern but a free transport system to heaven. The truths he was committing to its keeping were not based on earthly wisdom which would require eloquence and prestige to bolster them up. They were the eternal, divine truths which needed no human propaganda, no help from mere men.
Thus, in the selection of his Apostles, Christ has given us an extra proof, if one were needed, of his own divine wisdom and of the divine origin of the Christian religion which we profess. Our religion is not man-made, God is its author.
While thanking God today for our Christian religion, with its clearly-drawn map of salvation, let us show our appreciation by doing our own little part, as humble apostles, weak but willing helpers of Christ. This we can do without eloquence, or personal prestige. We do so by living as true Christians in our homes, in our places of work, and in our recreations, by carrying our cross daily and patiently, ever ready to give a hand when the neighbor's cross seems too heavy for him. This will be Christian eloquence, this will be a true apostleship of Christ, because actions speak louder than words.
Excerpted from The Sunday Readings by Fr. Kevin O'Sullivan, O.F.M.
Things to Do:
- Prepare a fish dinner and discuss what it means to be "Fishers of Men". Ask your children if this just applies to priests or if they can also "fish" for men.
- Say a prayer for the Holy Father.
✠✠✠
MASS OF THE EXTRAORDINARY FORM OF THE ROMAN RITE
Fifth Sunday after Epiphany
Introitus
Ps 96:7-8
Adoráte Deum, omnes Angeli eius: audívit, et lætáta est Sion: et exsultavérunt fíliæ Iudæ.
Ps 96:1
Dóminus regnávit, exsúltet terra: læténtur ínsulæ multæ.
V. Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto.
R. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, et in saecula saeculórum. Amen
Adoráte Deum, omnes Angeli eius: audívit, et lætáta est Sion: et exsultavérunt fíliæ Iudæ.
Dicutur Gloria
|
Introit
Ps 96:7-8
Adore God, all you His angels: Sion hears and is glad, and the cities of Juda rejoice.
Ps 96:1
The Lord is King; let the earth rejoice; let the many isles be glad.
V. Glory be to the Father, and to the Son, and to the Holy Ghost.
R. As it was in the beginning, is now, and ever shall be, world without end. Amen.
Adore God, all you His angels: Sion hears and is glad, and the cities of Juda rejoice.
|
Oratio
Orémus. Famíliam tuam, quǽsumus, Dómine, contínua pietáte custódi: ut, quæ in sola spe grátiæ cœléstis innítitur, tua semper protectióne muniátur. Per Dominum nostrum Iesum Christum, Filium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti Deus, per omnia saecula saeculorum. R. Amen. |
Collect
Let us pray. O Lord, we beseech You to keep Your household continually under Your mercy: that as it leans only upon the hope of Your heavenly grace, so it may always be protected by Your mighty power. Through Jesus Christ, thy Son our Lord, Who liveth and reigneth with thee, in the unity of the Holy Ghost, ever one God, world without end. R. Amen. |
Lectio
Léctio Epístolæ beáti Pauli Apóstoli ad Colossénses Col 3:12-17 Fratres: Indúite vos sicut electi Dei, sancti et dilecti, víscera misericórdiæ, benignitátem, humilitátem, modéstiam, patiéntiam: supportántes ínvicem, et donántes vobismetípsis, si quis advérsus áliquem habet querélam: sicut et Dóminus donávit vobis, ita et vos. Super ómnia autem hæc caritátem habéte, quod est vínculum perfectionis: et pax Christi exsúltet in córdibus vestris, in qua et vocáti estis in uno córpore: et grati estóte. Verbum Christi hábitet in vobis abundánter, in omni sapiéntia, docéntes et commonéntes vosmetípsos psalmis, hymnis et cánticis spirituálibus, in grátia cantántes in córdibus vestris Deo. Omne, quodcúmque fácitis in verbo aut in ópere, ómnia in nómine Dómini Iesu Christi, grátias agéntes Deo et Patri per Iesum Christum, Dóminum nostrum. R. Deo gratias. |
Lesson
Lesson from the letter of St. Paul the Apostle to the Colossians Col 3:12-17 Brethren: Put on, as God’s chosen ones, holy and beloved, a heart of mercy, kindness, humility, meekness, patience. Bear with one another and forgive one another, if anyone has a grievance against any other; even as the Lord has forgiven you, so also do you forgive. But above all these things have charity, which is the bond of perfection. And may the peace of Christ reign in your hearts; unto that peace, indeed, you were called in one body. Show yourselves thankful. Let the word of Christ dwell in you abundantly: in all wisdom teach and admonish one another by psalms, hymns and spiritual songs, singing in your hearts to God by His grace. Whatever you do in word or in work, do all in the name of the Lord Jesus Christ, giving thanks to God the Father through Jesus Christ our Lord. R. Thanks be to God. |
Graduale
Ps 101:16-17
Timébunt gentes nomen tuum, Dómine, et omnes reges terræ glóriam tuam.
V. Quóniam ædificávit Dóminus Sion, et vidébitur in maiestáte sua. Allelúia, allelúia.
Ps 96:1
Dóminus regnávit, exsúltet terra: læténtur ínsulæ multæ. Allelúia.
|
Gradual
Ps 101:16-17
The nations shall revere Your name, O Lord, and all the kings of the earth Your glory.
V. For the Lord has rebuilt Sion, and He shall appear in His glory. Alleluia, alleluia.
Ps 96:1
The Lord is King; let the earth rejoice; let the many isles be glad. Alleluia.
|
Evangelium
Sequéntia ✠︎ sancti Evangélii secúndum Matthǽum.
R. Gloria tibi, Domine!
Matt 13:24-30
In illo témpore: Dixit Iesus turbis parábolam hanc: Símile factum est regnum cœlórum hómini, qui seminávit bonum semen in agro suo. Cum autem dormírent hómines, venit inimícus eius, et superseminávit zizánia in médio trítici, et ábiit. Cum autem crevísset herba et fructum fecísset, tunc apparuérunt et zizánia. Accedéntes autem servi patrisfamílias, dixérunt ei: Dómine, nonne bonum semen seminásti in agro tuo? Unde ergo habet zizánia? Et ait illis: Inimícus homo hoc fecit. Servi autem dixérunt ei: Vis, imus, et collígimus ea? Et ait: Non: ne forte colligéntes zizánia eradicétis simul cum eis et tríticum. Sínite utráque créscere usque ad messem, et in témpore messis dicam messóribus: Collígite primum zizáania, et alligáte ea in fascículos ad comburéndum, tríticum autem congregáta in hórreum meum. R. Laus tibi, Christe!
Dicutur Credo
|
Gospel
Continuation ✠︎ of the Holy Gospel according to St. Matthew
R. Glory be to Thee, O Lord.
Matt 13:24-30
At that time, Jesus spoke this parable to the crowds: The kingdom of heaven is like a man who sowed good seed in his field; but while men were asleep, his enemy came and sowed weeds among the wheat, and went away. And when the blade sprang up and brought forth fruit, then the weeds appeared as well. And the servants of the householder came and said to him, ‘Sir, did you not sow good seed in your field? How then does it have weeds?’ He said to them, ‘An enemy has done this.’ And the servants said to him, ‘Will you have us go and gather them up?’ ‘No,’ he said, ‘lest in gathering the weeds you root up the wheat along with them. Let both grow together until the harvest; and at harvest time I will say to the reapers: Gather up the weeds first, and bind them in bundles to burn; but gather the wheat into my barns.’ R. Praise be to Thee, O Christ.
Credo is said
|
Offertorium
Ps 117:16; 117:17
Déxtera Dómini fecit virtutem, déxtera Dómini exaltávit me: non móriar, sed vivam, et narrábo ópera Dómini.
|
Offertory
Ps 117:16-17
The right hand of the Lord has struck with power: the right hand of the Lord has exalted me; I shall not die, but live, and declare the works of the Lord.
|
Secreta
Hóstias tibi, Dómine, placatiónis offérimus: ut et delícta nostra miserátus absólvas, et nutántia corda tu dírigas. Per Dominum nostrum Iesum Christum, Filium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti Deus, per omnia saecula saeculorum. R. Amen. |
Secret
We offer You, O Lord, this sacrifice of atonement, that You would mercifully absolve our sins and direct our faltering hearts. Through Jesus Christ, thy Son our Lord, Who liveth and reigneth with thee, in the unity of the Holy Ghost, ever one God, world without end. R. Amen. |
Prefatio
V. Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.
V. Sursum corda.
R. Habémus ad Dóminum.
V. Grátias agámus Dómino, Deo nostro.
R. Dignum et iustum est.
de sanctissima Trinitate
Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre, nos tibi semper et ubíque grátias ágere: Dómine sancte, Pater omnípotens, ætérne Deus: Qui cum unigénito Fílio tuo et Spíritu Sancto unus es Deus, unus es Dóminus: non in unius singularitáte persónæ, sed in uníus Trinitáte substántiæ. Quod enim de tua glória, revelánte te, crédimus, hoc de Fílio tuo, hoc de Spíritu Sancto sine differéntia discretiónis sentímus. Ut in confessióne veræ sempiternǽque Deitátis, et in persónis propríetas, et in esséntia únitas, et in maiestáte adorétur æquálitas. Quam laudant Angeli atque Archángeli, Chérubim quoque ac Séraphim: qui non cessant clamáre cotídie, una voce dicéntes:
Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus, Deus Sábaoth. Pleni sunt coeli et terra glória tua. Hosánna in excélsis. Benedíctus, qui venit in nómine Dómini. Hosánna in excélsis.
|
Preface
P. The Lord be with you.
S. And with thy spirit.
P. Lift up your hearts.
S. We have lifted them up to the Lord.
P. Let us give thanks to the Lord our God.
S. It is meet and just.
Holy Trinity
It is truly meet and just, right and for our salvation, that we should at all times, and in all places, give thanks unto Thee, O holy Lord, Father almighty, everlasting God; Who, together with Thine only-begotten Son, and the Holy Ghost, art one God, one Lord: not in the oneness of a single Person, but in the Trinity of one substance. For what we believe by Thy revelation of Thy glory, the same do we believe of Thy Son, the same of the Holy Ghost, without difference or separation. So that in confessing the true and everlasting Godhead, distinction in persons, unity in essence, and equality in majesty may be adored. Which the Angels and Archangels, the Cherubim also and Seraphim do praise: who cease not daily to cry out, with one voice saying:
Holy, Holy, Holy, Lord God of Hosts! Heaven and earth are full of Thy glory! Hosanna in the highest! Blessed is He that cometh in the Name of the Lord! Hosanna in the highest!
|
Communio
Luc 4:22
Mirabántur omnes de his, quæ procedébant de ore Dei.
|
Communion
Luke 4:22
All marvelled at the words that came from the mouth of God.
|
Postcommunio
Orémus. Quǽsumus, omnípotens Deus: ut illíus salutáris capiámus efféctum, cuius per hæc mystéria pignus accépimus. Per Dominum nostrum Iesum Christum, Filium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti Deus, per omnia saecula saeculorum. R. Amen. |
Postcommunion
Let us pray. We pray You, almighty God, that we may obtain that salvation whose pledge we have received in this divine sacrament. Through Jesus Christ, thy Son our Lord, Who liveth and reigneth with thee, in the unity of the Holy Ghost, ever one God, world without end. R. Amen. |
Commentary on the Readings for the Fifth Sunday after Epiphany
"'Sir, didst thou not sow good seed in thy field?' He said to them, 'An enemy has done this'" (Gospel).
The problem of evil is indeed a mystery. But the problem of good would indeed be a greater mystery, did not the good seed of the word of Christ dwell amongst us unto a harvest of mercy, kindness, humility, meekness, patience (Epistle); did not Jesus offer up today's sacrifice of reparation (Secret) and give us a Sacrament of salvation (Post Communion).
During the week, the enemy will try to sow weeds in the field of our daily life; but in our Mass today, the Divine Sower sows His good seed, that it may grow and ripen until gathered by the Divine Reaper into the heavenly barns.
Excerpted from My Sunday Missal, Confraternity of the Precious Blood
✠✠✠
IKALIMANG LINGGO SA KARANIWANG PANAHON
Pambungad: Salmo 95, 6-7
Halina't ating sambahin
ang Diyos na Poon natin.
Lumuhod at manalangin
sa Manlilikhang butihin,
Siya'y Poong mahabagin.
Aawitin o Ipapahayag ang Papuri sa Diyos
Panalanging Pambungad:
Ama naming Makapangyarihan,
lagi mong lingapin at patnubayan
kaming mga kabilang sa iyong angkan.
Sa tanging pag-asa naming ikaw ang nagbibigay
kami'y tangkilin mo at laging subaybayan sa pamamagitan ni Hesukristo
kasama ng Espiritu Santo
magpasawalang hanggan.
UNANG PAGBASA
Isaias 6, 1-2a. 3-8
Pagbasa mula sa aklat ni propeta Isaias
Nang taong mamatay si Haring Uzias, nakita ko ang Panginoon. Nakaupo siya sa isang napakataas na luklukan. Ang laylayan ng kanyang damit ay nakalatag sa buong templo. May mga serapin sa kanyang ulunan, at bawat isa’y may anim na pakpak. Wala silang tigil nang kasasabi sa isa’t isa ng ganito:
“Banal, banal, banal ang Panginoong Diyos ng mga hukbo;
ang kanyang kaningninga’y laganap sa sanlibutan.”
Sa lakas ng kanilang tinig ay nayanig ang pundasyon ng templo at ang loob nito’y napuno ng usok. Sinabi ko, “Kawawa ako. Marumi ang aking labi at naninirahan sa piling ng mga taong marurumi rin ang labi. Mapapahamak ako pagkat ako’y isang makasalanang nakakita sa Panginoon, ang Makapangyarihang Hari.”
Pagkatapos, may isang seraping sumipit ng baga sa dambana, at lumipad na patungo sa akin. Ang baga ay idiniit sa aking mga labi, at sinabi, “Wala ka nang sala. Napawi na ang mga kasalanan mo.” Narinig ko ang tinig ng Panginoon, “Sino ang aking ipadadala? Sino ang aming susuguin?” Sumagot ako, “Narito po ako. Ako ang isugo n’yo.”
Ang Salita ng Diyos.
SALMONG TUGUNAN
Salmo 137, 1-2a. 2bk-3. 4-5. 7k-8
Tugon: Poon, kita’y pupurihin sa harap ng mga anghel.
Ako, Poon, buong pusong aawit ng pasalamat,
sa harap ng mga anghel, pupurihin kitang ganap.
Sa harap ng iyong templo ay yuyulo at gagalang,
pupurihin kita roon, pupurihin ang ‘yong ngalan.
Tugon: Poon, kita’y pupurihin sa harap ng mga anghel.
Dahilan sa pag-ibig mo at sa iyong katapatan,
ika’y tunay na dakila, pati iyong kautusan.
Noong ako ay tumawag, tinanggap ko ang tugon mo,
sa lakas mong itinulong ay lumakas agad ako.
Tugon: Poon, kita’y pupurihin sa harap ng mga anghel.
Dahilan sa pangako mong narinig ng mga hari,
pupurihin ka ng lahat at ika’y ipagbubunyi.
Ang lahat ng ginawa mo ay kanilang aawitin,
at ang kadakilaan mo ay kanilang sasambitin.
Tugon: Poon, kita’y pupurihin sa harap ng mga anghel.
Nahahandang harapin mo mapupusok kong kaaway,
ligtas ako sa piling mo, sa takas na iyong taglay.
Yaong mga pangako mo ay handa mong tupding lahat,
ang dahilan nito Poon, pag-ibig mo’y di kukupas,
at ang mga sinimulang gawain mo’y magaganap.
Tugon: Poon, kita’y pupurihin sa harap ng mga anghel.
IKALAWANG PAGBASA
1 Corinto 15, 1-11
Pagbasa mula sa unang sulat ni Apostol San Pablo sa mga taga-Corinto
At ngayo’y ipinaaalaala ko sa inyo, mga kapatid, ang Mabuting Balita na ipinangaral ko sa inyo. Iyan ang pahayag na inyong tinanggap at naging saligan ng iyong pananampalataya. Sa pamamagitan nito’y naliligtas kayo, kung matatag kayong nananangan sa salitang ipinangaral ko sa inyo – liban na nga lamang kung kayo’y sumampalataya na si iniisip ang inyong sinampalatayanan.
Sapagkat ibinigay ko sa inyo itong pinakamahalagang aral na tinanggap ko rin: si Kristo’y namatay dahil sa ating mga kasalanan, bilang katuparan sa nasasaad sa Kasulatan; inilibing siya at muling nabuhay sa ikatlong araw, ayon din sa Kasulatan; at siya’y napakita kay Pedro, saka sa labindalawa. Pagkatapos, napakita siya sa mahigit na limandaang kapatid na nagkakatipon. Marami sa kanila’y buhay pa hanggang ngayon, bagamat patay na ang ilan. At napakita rin siya kay Santiago, saka sa mga apostol na sama-sama noon.
Sa kahuli-huliha’y napakita rin siya sa akin – bagamat ako’y tulad ng batang ipinanganak nang di-kapanahunan. Sapagkat ako ang pinakahamak sa mga apostol; ako’y di karapat-dapat tawaging apostol, sapagkat inusig ko ang simbahan ng Diyos. Ngunit dahil sa kagandahang-loob niya, ako’y naging apostol, at hindi naman nawalan ng kabuluhan ang kaloob niyang ito sa akin. Nagpagal ako nang higit kaysa kaninuman sa kanila, bagamat hindi ito sa sarili kong kakayanan kundi sa tulong ng Diyos sa akin. Kaya’t maging ako o sila – ito ang ipinangangaral namin, at ito ang pinananaligan ninyo.
Ang Salita ng Diyos.
ALELUYA
Mateo 4,19
Aleluya! Aleluya!
Sumunod kayo sa akin
at kayo'y aking gagawing
katambal ko sa tungkulin.
Aleluya! Aleluya!
MABUTING BALITA
Lucas 5, 1-11
Ang Mabuting Balita ng Panginoon ayon kay San Lucas
Noong panahong iyon, nakatayo si Hesus sa baybayin ng Lawa ng Genesaret. Pinagkalipumpunan siya ng napakaraming tao na ibig makarinig ng salita ng Diyos. May nakita siyang dalawang bangka sa baybayin; nakalunsad na ang mga mangingisda at naghuhugas ng kanilang mga lambat. Lumulan siya sa isa sa mga bangka at hiniling kay Simong may-ari nito, na ilayo nang kaunti sa tabi. Naupo siya sa bangka at nangaral sa mga tao.
Pagkatapos niyang magsalita ay sinabi kay Simon, “Pumalaot kayo at ihulog ang mga lambat upang manghulo.” Sumagot si Simon, “Guro, magdamag po kaming nagpagod at wala kaming nahuli! Ngunit dahil sa sinabi ninyo, ihuhulog ko ang mga lambat.” Gayon nga ang ginawa nila sa dami ng kanilang huli ay halos magkansisira ang kanilang mga lambat. Kaya’t kinawayan nila ang kanilang mga kasamahang nasa ibang bangka upang patulong, at lumapit naman ang mga ito. Napuno ang dalawang bangka na halos lumubog. Nang makita iyon ni Simon Pedro, siya’y nagpatirapa sa paanan ni Hesus at nagsabi, “Lumayo po kayo sa akin, Panginoon, sapagkat ako’y makasalanan.” Nanggilalas siya at ang kanyang mga kasama dahil sa dami ng kanilang huli gayon din sina Santiago at Juan, mga anak ni Zebedeo, na mga kasosyo ni Simon. At sinabi ni Hesus kay Simon, “Huwag kang matakot. Mula ngayo’y mamamalakaya ka ng mga tao.” Nang maitabi na nila ang kanilang mga bangka, iniwan nila ang lahat at sumunod kay Hesus.
Ang Mabuting Balita ng Panginoon.
Ipapahayag ang Sumasampalataya
Panalangin ukol sa mga Alay
Ama naming Lumikha
ang pagkai't inuming narito ay iyong ginawa
upang mapalakas kaming mga mahihina.
Ipagkaloob mong ito ay aming mapagsaluhan
bilang pakikinabang sa buhay mong pangmagpakaylan man sa pamamagitan ni Hesukristo
kasama ng Espiritu Santo
magpasawalang hanggan.
Halina't ating sambahin
ang Diyos na Poon natin.
Lumuhod at manalangin
sa Manlilikhang butihin,
Siya'y Poong mahabagin.
Aawitin o Ipapahayag ang Papuri sa Diyos
Panalanging Pambungad:
Ama naming Makapangyarihan,
lagi mong lingapin at patnubayan
kaming mga kabilang sa iyong angkan.
Sa tanging pag-asa naming ikaw ang nagbibigay
kami'y tangkilin mo at laging subaybayan sa pamamagitan ni Hesukristo
kasama ng Espiritu Santo
magpasawalang hanggan.
UNANG PAGBASA
Isaias 6, 1-2a. 3-8
Pagbasa mula sa aklat ni propeta Isaias
Nang taong mamatay si Haring Uzias, nakita ko ang Panginoon. Nakaupo siya sa isang napakataas na luklukan. Ang laylayan ng kanyang damit ay nakalatag sa buong templo. May mga serapin sa kanyang ulunan, at bawat isa’y may anim na pakpak. Wala silang tigil nang kasasabi sa isa’t isa ng ganito:
“Banal, banal, banal ang Panginoong Diyos ng mga hukbo;
ang kanyang kaningninga’y laganap sa sanlibutan.”
Sa lakas ng kanilang tinig ay nayanig ang pundasyon ng templo at ang loob nito’y napuno ng usok. Sinabi ko, “Kawawa ako. Marumi ang aking labi at naninirahan sa piling ng mga taong marurumi rin ang labi. Mapapahamak ako pagkat ako’y isang makasalanang nakakita sa Panginoon, ang Makapangyarihang Hari.”
Pagkatapos, may isang seraping sumipit ng baga sa dambana, at lumipad na patungo sa akin. Ang baga ay idiniit sa aking mga labi, at sinabi, “Wala ka nang sala. Napawi na ang mga kasalanan mo.” Narinig ko ang tinig ng Panginoon, “Sino ang aking ipadadala? Sino ang aming susuguin?” Sumagot ako, “Narito po ako. Ako ang isugo n’yo.”
Ang Salita ng Diyos.
SALMONG TUGUNAN
Salmo 137, 1-2a. 2bk-3. 4-5. 7k-8
Tugon: Poon, kita’y pupurihin sa harap ng mga anghel.
Ako, Poon, buong pusong aawit ng pasalamat,
sa harap ng mga anghel, pupurihin kitang ganap.
Sa harap ng iyong templo ay yuyulo at gagalang,
pupurihin kita roon, pupurihin ang ‘yong ngalan.
Tugon: Poon, kita’y pupurihin sa harap ng mga anghel.
Dahilan sa pag-ibig mo at sa iyong katapatan,
ika’y tunay na dakila, pati iyong kautusan.
Noong ako ay tumawag, tinanggap ko ang tugon mo,
sa lakas mong itinulong ay lumakas agad ako.
Tugon: Poon, kita’y pupurihin sa harap ng mga anghel.
Dahilan sa pangako mong narinig ng mga hari,
pupurihin ka ng lahat at ika’y ipagbubunyi.
Ang lahat ng ginawa mo ay kanilang aawitin,
at ang kadakilaan mo ay kanilang sasambitin.
Tugon: Poon, kita’y pupurihin sa harap ng mga anghel.
Nahahandang harapin mo mapupusok kong kaaway,
ligtas ako sa piling mo, sa takas na iyong taglay.
Yaong mga pangako mo ay handa mong tupding lahat,
ang dahilan nito Poon, pag-ibig mo’y di kukupas,
at ang mga sinimulang gawain mo’y magaganap.
Tugon: Poon, kita’y pupurihin sa harap ng mga anghel.
IKALAWANG PAGBASA
1 Corinto 15, 1-11
Pagbasa mula sa unang sulat ni Apostol San Pablo sa mga taga-Corinto
At ngayo’y ipinaaalaala ko sa inyo, mga kapatid, ang Mabuting Balita na ipinangaral ko sa inyo. Iyan ang pahayag na inyong tinanggap at naging saligan ng iyong pananampalataya. Sa pamamagitan nito’y naliligtas kayo, kung matatag kayong nananangan sa salitang ipinangaral ko sa inyo – liban na nga lamang kung kayo’y sumampalataya na si iniisip ang inyong sinampalatayanan.
Sapagkat ibinigay ko sa inyo itong pinakamahalagang aral na tinanggap ko rin: si Kristo’y namatay dahil sa ating mga kasalanan, bilang katuparan sa nasasaad sa Kasulatan; inilibing siya at muling nabuhay sa ikatlong araw, ayon din sa Kasulatan; at siya’y napakita kay Pedro, saka sa labindalawa. Pagkatapos, napakita siya sa mahigit na limandaang kapatid na nagkakatipon. Marami sa kanila’y buhay pa hanggang ngayon, bagamat patay na ang ilan. At napakita rin siya kay Santiago, saka sa mga apostol na sama-sama noon.
Sa kahuli-huliha’y napakita rin siya sa akin – bagamat ako’y tulad ng batang ipinanganak nang di-kapanahunan. Sapagkat ako ang pinakahamak sa mga apostol; ako’y di karapat-dapat tawaging apostol, sapagkat inusig ko ang simbahan ng Diyos. Ngunit dahil sa kagandahang-loob niya, ako’y naging apostol, at hindi naman nawalan ng kabuluhan ang kaloob niyang ito sa akin. Nagpagal ako nang higit kaysa kaninuman sa kanila, bagamat hindi ito sa sarili kong kakayanan kundi sa tulong ng Diyos sa akin. Kaya’t maging ako o sila – ito ang ipinangangaral namin, at ito ang pinananaligan ninyo.
Ang Salita ng Diyos.
ALELUYA
Mateo 4,19
Aleluya! Aleluya!
Sumunod kayo sa akin
at kayo'y aking gagawing
katambal ko sa tungkulin.
Aleluya! Aleluya!
MABUTING BALITA
Lucas 5, 1-11
Ang Mabuting Balita ng Panginoon ayon kay San Lucas
Noong panahong iyon, nakatayo si Hesus sa baybayin ng Lawa ng Genesaret. Pinagkalipumpunan siya ng napakaraming tao na ibig makarinig ng salita ng Diyos. May nakita siyang dalawang bangka sa baybayin; nakalunsad na ang mga mangingisda at naghuhugas ng kanilang mga lambat. Lumulan siya sa isa sa mga bangka at hiniling kay Simong may-ari nito, na ilayo nang kaunti sa tabi. Naupo siya sa bangka at nangaral sa mga tao.
Pagkatapos niyang magsalita ay sinabi kay Simon, “Pumalaot kayo at ihulog ang mga lambat upang manghulo.” Sumagot si Simon, “Guro, magdamag po kaming nagpagod at wala kaming nahuli! Ngunit dahil sa sinabi ninyo, ihuhulog ko ang mga lambat.” Gayon nga ang ginawa nila sa dami ng kanilang huli ay halos magkansisira ang kanilang mga lambat. Kaya’t kinawayan nila ang kanilang mga kasamahang nasa ibang bangka upang patulong, at lumapit naman ang mga ito. Napuno ang dalawang bangka na halos lumubog. Nang makita iyon ni Simon Pedro, siya’y nagpatirapa sa paanan ni Hesus at nagsabi, “Lumayo po kayo sa akin, Panginoon, sapagkat ako’y makasalanan.” Nanggilalas siya at ang kanyang mga kasama dahil sa dami ng kanilang huli gayon din sina Santiago at Juan, mga anak ni Zebedeo, na mga kasosyo ni Simon. At sinabi ni Hesus kay Simon, “Huwag kang matakot. Mula ngayo’y mamamalakaya ka ng mga tao.” Nang maitabi na nila ang kanilang mga bangka, iniwan nila ang lahat at sumunod kay Hesus.
Ang Mabuting Balita ng Panginoon.
Ipapahayag ang Sumasampalataya
Panalangin ukol sa mga Alay
Ama naming Lumikha
ang pagkai't inuming narito ay iyong ginawa
upang mapalakas kaming mga mahihina.
Ipagkaloob mong ito ay aming mapagsaluhan
bilang pakikinabang sa buhay mong pangmagpakaylan man sa pamamagitan ni Hesukristo
kasama ng Espiritu Santo
magpasawalang hanggan.
Makakapili ng isa sa pitong Pagbubunyi o Prepasyo sa mga linggo ng Karaniwang Panahon
Unang Pagbubunyi o Prepasyo sa Karaniwang Panahon
Ang misteryo ng Pasko ng Pagkabuhay at ng Bayan ng Diyos
Pari: Sumainyo ang Panginoon
Bayan: At sumainyo rin
P: Itaas sa Diyos ang inyong Puso at diwa
B: Itinaas na namin sa Panginoon
P: Pasalamatan natin ang Panginoong ating Diyos
B: Marapat na siya’y pasalamatan
Ama naming Makapangyarihan,
Tunay ngang marapat
na ikaw ay aming pasalamatan
sa pamamagitan ni Hesukristo
na aming Panginoon.
Sa dakilang pagtubos niya sa amin
ang kasalana't kamatayang aming pasanin
ay binalikat niya upang kami'y palayain
at maitampok sa iyong luningning.
Siya ang nagtanghal sa amin bilang liping hinirang,
pari at haring lingkod sa iyong kamahalan.
Mula sa kadiliman, kami'y iyong tinawag
upang makasapit sa iyong liwanag
bilang iyong angkang may tungkuling maglahad
ng iyong dakilang pag-ibig sa lahat.
Kaya kaisa ng mga anghel
na nagsisiawit ng papuri sa iyo
nang walang humpay sa kalangitan,
kami’y nagbubunyi sa iyong kadakilaan:
Santo, Santo, Santo
Panginoong Diyos ng mga hukbo!
Napupuno ang langit at lupa ng kadakilaan mo!
Osana sa kaitaasan!
Pinagpala ang naparirito sa ngalan ng Panginoon!
Osana sa kaitaasan!
Ikalawang Pagbubunyi o Prepasyo sa Karaniwang Panahon
Ang Misteryo ng Kaligtasan
Pari: Sumainyo ang Panginoon
Bayan: At sumainyo rin
P: Itaas sa Diyos ang inyong Puso at diwa
B: Itinaas na namin sa Panginoon
P: Pasalamatan natin ang Panginoong ating Diyos
B: Marapat na siya’y pasalamatan
Ama naming Makapangyarihan,
Tunay ngang marapat
na ikaw ay aming pasalamatan
sa pamamagitan ni Hesukristo
na aming Panginoon.
Lubhang nabagbag ang kanyang loob
sa pagkakamali ng sansinukob,
kaya't minabuti niyang siya'y ipanganak
ng Birheng bukod mong pinagpala sa babaing lahat.
Sa labi ng imbing kamatayan
kami ay inagaw ng namatay mong Anak.
Sa pagkabuhay niya, kami'y kanyang binuhay
upang kaugnayan namin sa iyo'y huwag magwakas.
Kaya kaisa ng mga anghel
na nagsisiawit ng papuri sa iyo
nang walang humpay sa kalangitan,
kami’y nagbubunyi sa iyong kadakilaan:
Santo, Santo, Santo
Panginoong Diyos ng mga hukbo!
Napupuno ang langit at lupa ng kadakilaan mo!
Osana sa kaitaasan!
Pinagpala ang naparirito sa ngalan ng Panginoon!
Osana sa kaitaasan!
Ikatlong Pagbubunyi o Prepasyo sa Karaniwang Panahon
Ang kaligtasan ng tao ay nangyari sa pamamagitan ng isang tao.
Pari: Sumainyo ang Panginoon
Bayan: At sumainyo rin
P: Itaas sa Diyos ang inyong Puso at diwa
B: Itinaas na namin sa Panginoon
P: Pasalamatan natin ang Panginoong ating Diyos
B: Marapat na siya’y pasalamatan
Ama naming Makapangyarihan,
Tunay ngang marapat
na ikaw ay aming pasalamatan
Sa iyong kagandahang loob kami'y iyong ibinukod
upang iyong maitampok sa kadakilaan mong lubos.
Kahit na ikaw ay aming tinalikdan
dahil sa aming pagkasalawahan,
gumawa ka pa rin ng paraang
may manguna sa amin para ikaw ay balikan.
Kaya't ang iyong minamahal na Anak
ay naging isa sa mga taong hamak
upang may kapwa kaming makapagligtas
sa aming pagkapahamak at pagkaligaw ng landas.
Kaya kaisa ng mga anghel
na nagsisiawit ng papuri sa iyo
nang walang humpay sa kalangitan,
kami’y nagbubunyi sa iyong kadakilaan:
Santo, Santo, Santo
Panginoong Diyos ng mga hukbo!
Napupuno ang langit at lupa ng kadakilaan mo!
Osana sa kaitaasan!
Pinagpala ang naparirito sa ngalan ng Panginoon!
Osana sa kaitaasan!
Ikaapat na Pagbubunyi o Prepasyo sa Karaniwang Panahon
Ang kasaysayan ng kaligtasan
Pari: Sumainyo ang Panginoon
Bayan: At sumainyo rin
P: Itaas sa Diyos ang inyong Puso at diwa
B: Itinaas na namin sa Panginoon
P: Pasalamatan natin ang Panginoong ating Diyos
B: Marapat na siya’y pasalamatan
Ama naming Makapangyarihan,
Tunay ngang marapat
na ikaw ay aming pasalamatan
sa pamamagitan ni Hesukristo
na aming Panginoon.
Siya ay naging kapwa naming maasahan
upang may mangunang umako sa pananagutan
dahil hangad mong magbago ang kinamihasnang
pagkakanya-kanya ng sangkatauhan.
Bunga ng pagtitiis, siya ay nanaig
at ang kamatayan ay kanyang nalupig
kaya't siya ang aming Daan para aming masapit
ang iyong tapat at maasahang pag-ibig.
Kaya kaisa ng mga anghel
na nagsisiawit ng papuri sa iyo
nang walang humpay sa kalangitan,
kami’y nagbubunyi sa iyong kadakilaan:
Santo, Santo, Santo
Panginoong Diyos ng mga hukbo!
Napupuno ang langit at lupa ng kadakilaan mo!
Osana sa kaitaasan!
Pinagpala ang naparirito sa ngalan ng Panginoon!
Osana sa kaitaasan!
Ikalimang Pagbubunyi o Prepasyo sa Karaniwang Panahon
Ang Paglikha
Pari: Sumainyo ang Panginoon
Bayan: At sumainyo rin
P: Itaas sa Diyos ang inyong Puso at diwa
B: Itinaas na namin sa Panginoon
P: Pasalamatan natin ang Panginoong ating Diyos
B: Marapat na siya’y pasalamatan
Ama naming Makapangyarihan,
Tunay ngang marapat
na ikaw ay aming pasalamatan
Ikaw ang lumikha sa tanan,
Ikaw ang nagtakdang magkaroon ng gabi at araw,
gayun din ng tag-init at tag-ulan.
Ikaw ang humubog sa tao bilang iyong kawangis
na mapagkakatiwalaang mangasiwa sa daigdig.
Ikaw ngayo'y pinaglilingkuran
sa pagganap sa pananagutan
ng iyong pinagtitiwalaan
sa pamamagitan ng Anak mong mahal.
Kaya kaisa ng mga anghel
na nagsisiawit ng papuri sa iyo
nang walang humpay sa kalangitan,
kami’y nagbubunyi sa iyong kadakilaan:
Santo, Santo, Santo
Panginoong Diyos ng mga hukbo!
Napupuno ang langit at lupa ng kadakilaan mo!
Osana sa kaitaasan!
Pinagpala ang naparirito sa ngalan ng Panginoon!
Osana sa kaitaasan!
Ikaanim na Pagbubunyi o Prepasyo sa Karaniwang Panahon
Ang katiyakan ng Pagkabuhay kailan man
Pari: Sumainyo ang Panginoon
Bayan: At sumainyo rin
P: Itaas sa Diyos ang inyong Puso at diwa
B: Itinaas na namin sa Panginoon
P: Pasalamatan natin ang Panginoong ating Diyos
B: Marapat na siya’y pasalamatan
Ama naming Makapangyarihan,
Tunay ngang marapat
na ikaw ay aming pasalamatan
Nasa iyo ang aming buhay,
pagkilos at pag-iral.
Sa pamumuhay namin araw-araw
tinatamasa namin ang iyong pagmamahal.
Sa pag-ibig mong ipinunla sa sangkatauhan
ang Espiritu Santo'y unang aning bigay
ng Anak mong naglagak sa amin ng katiyakang
nakalaang mabuhay kami sa piling mo kailan man.
Kaya kaisa ng mga anghel
na nagsisiawit ng papuri sa iyo
nang walang humpay sa kalangitan,
kami’y nagbubunyi sa iyong kadakilaan:
Santo, Santo, Santo
Panginoong Diyos ng mga hukbo!
Napupuno ang langit at lupa ng kadakilaan mo!
Osana sa kaitaasan!
Pinagpala ang naparirito sa ngalan ng Panginoon!
Osana sa kaitaasan!
Ikapitong Pagbubunyi o Prepasyo sa Karaniwang Panahon
Kaligtasang bunga ng pagtalima ni Hesukristo
Pari: Sumainyo ang Panginoon
Bayan: At sumainyo rin
P: Itaas sa Diyos ang inyong Puso at diwa
B: Itinaas na namin sa Panginoon
P: Pasalamatan natin ang Panginoong ating Diyos
B: Marapat na siya’y pasalamatan
Ama naming Makapangyarihan,
Tunay ngang marapat
na ikaw ay aming pasalamatan
Kahit na ikaw ay pinagtaksilan ng sangkatauhan,
ikaw ay patuloy pa rin sa iyong pagmamahal.
Ikaw na ang nagpuno sa aming pagkukulang;
ikaw pa rin ang nagsugo ng tutubos sa tanan.
Ang sugo mong Anak ay naging di na iba sa amin
bagama't di niya tinularan ang aming pagkamasuwayin.
Niloob mo ito upang iyong mamalas
sa aming pagkatao ang giliw mong Anak
at kami'y tunghayan mong may pag-ibig na tulad
ng pagtatangi mo sa kanya nang higit sa lahat.
Ang katapatan niya sa iyong walang maliw
ay nagpanumbalik na muli sa amin
ng iyong kasiyaha't ng iyong pagtingin
na aming iwinaksi noong ikaw ay aming suwayin.
Kaya kaisa ng mga anghel
na nagsisiawit ng papuri sa iyo
nang walang humpay sa kalangitan,
kami’y nagbubunyi sa iyong kadakilaan:
Santo, Santo, Santo
Panginoong Diyos ng mga hukbo!
Napupuno ang langit at lupa ng kadakilaan mo!
Osana sa kaitaasan!
Pinagpala ang naparirito sa ngalan ng Panginoon!
Osana sa kaitaasan!
Pakikinabang: Salmo 107, 8-9
Ang Diyos ay pasalamatan
sa pag-ibig niya sa tanan.
Pagkai't inuming tunay
na may dulot kasiyahan
ang sa ati'y kanyang bigay.
o kaya: Mateo 5, 5-6
Mapalad ang nalulungkot,
aaliwin silang lubos.
Mapalad din ang may loob
na makasunod sa Diyos,
kasiyaha'y kanyang dulot.
Panalangin Pagpakinabang:
Ama naming Mapagmahal,
sa pagkai't inuming pagkakaisa ang ibinibigay
kami'y niloob mong makapakinabang.
Kaisa ni Kristo kami nawa'y makapamuhay
upang makapamunga nang may kagalakan
para sa kapakanan ng aming kapwa tao sa sanlibutan sa pamamagitan niya
kasama ng Espiritu Santo
magpasawalang hanggan.
===Unang Pagbubunyi o Prepasyo sa Karaniwang Panahon
Ang misteryo ng Pasko ng Pagkabuhay at ng Bayan ng Diyos
Pari: Sumainyo ang Panginoon
Bayan: At sumainyo rin
P: Itaas sa Diyos ang inyong Puso at diwa
B: Itinaas na namin sa Panginoon
P: Pasalamatan natin ang Panginoong ating Diyos
B: Marapat na siya’y pasalamatan
Ama naming Makapangyarihan,
Tunay ngang marapat
na ikaw ay aming pasalamatan
sa pamamagitan ni Hesukristo
na aming Panginoon.
Sa dakilang pagtubos niya sa amin
ang kasalana't kamatayang aming pasanin
ay binalikat niya upang kami'y palayain
at maitampok sa iyong luningning.
Siya ang nagtanghal sa amin bilang liping hinirang,
pari at haring lingkod sa iyong kamahalan.
Mula sa kadiliman, kami'y iyong tinawag
upang makasapit sa iyong liwanag
bilang iyong angkang may tungkuling maglahad
ng iyong dakilang pag-ibig sa lahat.
Kaya kaisa ng mga anghel
na nagsisiawit ng papuri sa iyo
nang walang humpay sa kalangitan,
kami’y nagbubunyi sa iyong kadakilaan:
Santo, Santo, Santo
Panginoong Diyos ng mga hukbo!
Napupuno ang langit at lupa ng kadakilaan mo!
Osana sa kaitaasan!
Pinagpala ang naparirito sa ngalan ng Panginoon!
Osana sa kaitaasan!
Ikalawang Pagbubunyi o Prepasyo sa Karaniwang Panahon
Ang Misteryo ng Kaligtasan
Pari: Sumainyo ang Panginoon
Bayan: At sumainyo rin
P: Itaas sa Diyos ang inyong Puso at diwa
B: Itinaas na namin sa Panginoon
P: Pasalamatan natin ang Panginoong ating Diyos
B: Marapat na siya’y pasalamatan
Ama naming Makapangyarihan,
Tunay ngang marapat
na ikaw ay aming pasalamatan
sa pamamagitan ni Hesukristo
na aming Panginoon.
Lubhang nabagbag ang kanyang loob
sa pagkakamali ng sansinukob,
kaya't minabuti niyang siya'y ipanganak
ng Birheng bukod mong pinagpala sa babaing lahat.
Sa labi ng imbing kamatayan
kami ay inagaw ng namatay mong Anak.
Sa pagkabuhay niya, kami'y kanyang binuhay
upang kaugnayan namin sa iyo'y huwag magwakas.
Kaya kaisa ng mga anghel
na nagsisiawit ng papuri sa iyo
nang walang humpay sa kalangitan,
kami’y nagbubunyi sa iyong kadakilaan:
Santo, Santo, Santo
Panginoong Diyos ng mga hukbo!
Napupuno ang langit at lupa ng kadakilaan mo!
Osana sa kaitaasan!
Pinagpala ang naparirito sa ngalan ng Panginoon!
Osana sa kaitaasan!
Ikatlong Pagbubunyi o Prepasyo sa Karaniwang Panahon
Ang kaligtasan ng tao ay nangyari sa pamamagitan ng isang tao.
Pari: Sumainyo ang Panginoon
Bayan: At sumainyo rin
P: Itaas sa Diyos ang inyong Puso at diwa
B: Itinaas na namin sa Panginoon
P: Pasalamatan natin ang Panginoong ating Diyos
B: Marapat na siya’y pasalamatan
Ama naming Makapangyarihan,
Tunay ngang marapat
na ikaw ay aming pasalamatan
Sa iyong kagandahang loob kami'y iyong ibinukod
upang iyong maitampok sa kadakilaan mong lubos.
Kahit na ikaw ay aming tinalikdan
dahil sa aming pagkasalawahan,
gumawa ka pa rin ng paraang
may manguna sa amin para ikaw ay balikan.
Kaya't ang iyong minamahal na Anak
ay naging isa sa mga taong hamak
upang may kapwa kaming makapagligtas
sa aming pagkapahamak at pagkaligaw ng landas.
Kaya kaisa ng mga anghel
na nagsisiawit ng papuri sa iyo
nang walang humpay sa kalangitan,
kami’y nagbubunyi sa iyong kadakilaan:
Santo, Santo, Santo
Panginoong Diyos ng mga hukbo!
Napupuno ang langit at lupa ng kadakilaan mo!
Osana sa kaitaasan!
Pinagpala ang naparirito sa ngalan ng Panginoon!
Osana sa kaitaasan!
Ikaapat na Pagbubunyi o Prepasyo sa Karaniwang Panahon
Ang kasaysayan ng kaligtasan
Pari: Sumainyo ang Panginoon
Bayan: At sumainyo rin
P: Itaas sa Diyos ang inyong Puso at diwa
B: Itinaas na namin sa Panginoon
P: Pasalamatan natin ang Panginoong ating Diyos
B: Marapat na siya’y pasalamatan
Ama naming Makapangyarihan,
Tunay ngang marapat
na ikaw ay aming pasalamatan
sa pamamagitan ni Hesukristo
na aming Panginoon.
Siya ay naging kapwa naming maasahan
upang may mangunang umako sa pananagutan
dahil hangad mong magbago ang kinamihasnang
pagkakanya-kanya ng sangkatauhan.
Bunga ng pagtitiis, siya ay nanaig
at ang kamatayan ay kanyang nalupig
kaya't siya ang aming Daan para aming masapit
ang iyong tapat at maasahang pag-ibig.
Kaya kaisa ng mga anghel
na nagsisiawit ng papuri sa iyo
nang walang humpay sa kalangitan,
kami’y nagbubunyi sa iyong kadakilaan:
Santo, Santo, Santo
Panginoong Diyos ng mga hukbo!
Napupuno ang langit at lupa ng kadakilaan mo!
Osana sa kaitaasan!
Pinagpala ang naparirito sa ngalan ng Panginoon!
Osana sa kaitaasan!
Ikalimang Pagbubunyi o Prepasyo sa Karaniwang Panahon
Ang Paglikha
Pari: Sumainyo ang Panginoon
Bayan: At sumainyo rin
P: Itaas sa Diyos ang inyong Puso at diwa
B: Itinaas na namin sa Panginoon
P: Pasalamatan natin ang Panginoong ating Diyos
B: Marapat na siya’y pasalamatan
Ama naming Makapangyarihan,
Tunay ngang marapat
na ikaw ay aming pasalamatan
Ikaw ang lumikha sa tanan,
Ikaw ang nagtakdang magkaroon ng gabi at araw,
gayun din ng tag-init at tag-ulan.
Ikaw ang humubog sa tao bilang iyong kawangis
na mapagkakatiwalaang mangasiwa sa daigdig.
Ikaw ngayo'y pinaglilingkuran
sa pagganap sa pananagutan
ng iyong pinagtitiwalaan
sa pamamagitan ng Anak mong mahal.
Kaya kaisa ng mga anghel
na nagsisiawit ng papuri sa iyo
nang walang humpay sa kalangitan,
kami’y nagbubunyi sa iyong kadakilaan:
Santo, Santo, Santo
Panginoong Diyos ng mga hukbo!
Napupuno ang langit at lupa ng kadakilaan mo!
Osana sa kaitaasan!
Pinagpala ang naparirito sa ngalan ng Panginoon!
Osana sa kaitaasan!
Ikaanim na Pagbubunyi o Prepasyo sa Karaniwang Panahon
Ang katiyakan ng Pagkabuhay kailan man
Pari: Sumainyo ang Panginoon
Bayan: At sumainyo rin
P: Itaas sa Diyos ang inyong Puso at diwa
B: Itinaas na namin sa Panginoon
P: Pasalamatan natin ang Panginoong ating Diyos
B: Marapat na siya’y pasalamatan
Ama naming Makapangyarihan,
Tunay ngang marapat
na ikaw ay aming pasalamatan
Nasa iyo ang aming buhay,
pagkilos at pag-iral.
Sa pamumuhay namin araw-araw
tinatamasa namin ang iyong pagmamahal.
Sa pag-ibig mong ipinunla sa sangkatauhan
ang Espiritu Santo'y unang aning bigay
ng Anak mong naglagak sa amin ng katiyakang
nakalaang mabuhay kami sa piling mo kailan man.
Kaya kaisa ng mga anghel
na nagsisiawit ng papuri sa iyo
nang walang humpay sa kalangitan,
kami’y nagbubunyi sa iyong kadakilaan:
Santo, Santo, Santo
Panginoong Diyos ng mga hukbo!
Napupuno ang langit at lupa ng kadakilaan mo!
Osana sa kaitaasan!
Pinagpala ang naparirito sa ngalan ng Panginoon!
Osana sa kaitaasan!
Ikapitong Pagbubunyi o Prepasyo sa Karaniwang Panahon
Kaligtasang bunga ng pagtalima ni Hesukristo
Pari: Sumainyo ang Panginoon
Bayan: At sumainyo rin
P: Itaas sa Diyos ang inyong Puso at diwa
B: Itinaas na namin sa Panginoon
P: Pasalamatan natin ang Panginoong ating Diyos
B: Marapat na siya’y pasalamatan
Ama naming Makapangyarihan,
Tunay ngang marapat
na ikaw ay aming pasalamatan
Kahit na ikaw ay pinagtaksilan ng sangkatauhan,
ikaw ay patuloy pa rin sa iyong pagmamahal.
Ikaw na ang nagpuno sa aming pagkukulang;
ikaw pa rin ang nagsugo ng tutubos sa tanan.
Ang sugo mong Anak ay naging di na iba sa amin
bagama't di niya tinularan ang aming pagkamasuwayin.
Niloob mo ito upang iyong mamalas
sa aming pagkatao ang giliw mong Anak
at kami'y tunghayan mong may pag-ibig na tulad
ng pagtatangi mo sa kanya nang higit sa lahat.
Ang katapatan niya sa iyong walang maliw
ay nagpanumbalik na muli sa amin
ng iyong kasiyaha't ng iyong pagtingin
na aming iwinaksi noong ikaw ay aming suwayin.
Kaya kaisa ng mga anghel
na nagsisiawit ng papuri sa iyo
nang walang humpay sa kalangitan,
kami’y nagbubunyi sa iyong kadakilaan:
Santo, Santo, Santo
Panginoong Diyos ng mga hukbo!
Napupuno ang langit at lupa ng kadakilaan mo!
Osana sa kaitaasan!
Pinagpala ang naparirito sa ngalan ng Panginoon!
Osana sa kaitaasan!
Pakikinabang: Salmo 107, 8-9
Ang Diyos ay pasalamatan
sa pag-ibig niya sa tanan.
Pagkai't inuming tunay
na may dulot kasiyahan
ang sa ati'y kanyang bigay.
o kaya: Mateo 5, 5-6
Mapalad ang nalulungkot,
aaliwin silang lubos.
Mapalad din ang may loob
na makasunod sa Diyos,
kasiyaha'y kanyang dulot.
Panalangin Pagpakinabang:
Ama naming Mapagmahal,
sa pagkai't inuming pagkakaisa ang ibinibigay
kami'y niloob mong makapakinabang.
Kaisa ni Kristo kami nawa'y makapamuhay
upang makapamunga nang may kagalakan
para sa kapakanan ng aming kapwa tao sa sanlibutan sa pamamagitan niya
kasama ng Espiritu Santo
magpasawalang hanggan.
Like us on Facebook: Suscipe Deprecationem Nostram
+ AMDG+
No comments:
Post a Comment